Zarys zagadnień związanych z doborem i użytkowaniem urządzeń 319
Należy obliczyć:
ilość pary wodnej (D v)
ilość paliwa umownego (6U(ij)
ilość pary wodnej (Dj) ilość paliwa umownego (#„(2)) ilość oleju opałowego (B^)) objętość gazu miejskiego B'„u>
Przypadek 1. Warunki produkcyjne doprowadziły do zmniejszenia zużycia pary z Dt do D'2, przy czym D2 = 0,85D, a dodatkowo należy uwzględnić zmniejszenie zapotrzebowania na parę wodną, wynikające z mniejszego przerobu mleka.
Stąd
AD = 10 tys. 1 • 202 kg pary • (10001)-1 = 2020 kg pary wodnej (inaczej 10 m3 • 202 kg parym-3 = 2020 kg pary wodnej)
Następnie oblicza się D2, wyrażające ilość produkowanej pary wodnej przez drugi kocioł (K2):
D2 == 0,85D| - AD
Z tabeli 3.1 w podręczniku Wojdalskiego i innych (1998, s. 36) odczytuje się entalpię produkowanej pary wodnej, która dla x = 1 i p * 0,5 MPa wynosi /" = 2743,8 kJ-kg"1.
Wykorzystując wzór (6.1) na sprawność cieplną kotła parowego, po podstawieniu danych, otrzymuje się wartość produkcji pary wodnej przez kocioł KI:
= 143917,39 kg
Stąd oblicza się ilość produkowanej pary przez drugi kocioł (K2). Wynosi ona: D2 = 0,85 • 143 917,39 kg - 2020 kg = 120 309,78 kg Tak więę zapotrzebowanie na olej opałowy wynosi:
0,76 -42 MJ-kg"
gz(^-/'w(2)) jjrgo309,78kg• (2,7438-0,2514) MJ-kg'1 } ] kg
Przypadek 2. Zużycie paliwa umownego oblicza się analogicznie do poprzedniego przykładu, czyli:
= 20 404,26 kg p.u.
Qu 29,3076 MJkg_Ip.u.
= 13 462.47 kg p.u
Brz( 2)Qm2) _ 9394,11 kg-42 MJ-kg 1 Qu 29.3076 MJkg_,p.u.