318 J. Wojdalski, W. Dróżdż
Przypadek 2. Zużycie paliwa umownego przez każdy z kotłów oblicza sięZe wzorów:
-dla KI
dla K2
Stąd
= 9954,96 kg p.u.
1 _ Brz(\)Qw(\) _ 132 616,35 kg • 22 MJ-kg Qu 29,3076 MJ-kg“‘p.u.
= 15 212,81 kg p.u.
Z przeprowadzonych obliczeń wynika, że drugi kocioł zużyje więcej paliwa o wartość:
K = U2) | Igi = 15 212,81 kg p.u. - 9954,96 kg p.u. = 5257,85 kg p.u.
Przykład 6.4. Dotychczas użytkowany kocioł parowy (KI) miał sprawność 62% i zużywał 26 Mg węgla o wartości opałowej 23 MJ-kg1. Temperatura wody zasilającej ten kocioł wynosiła 40°C. Uległy zmianie warunki produkcyjne zakładu, w którym zapotrzebowanie na parę wodną zmniejszyło się o 15%, a dodatkowo zakład len ma mniejszy przerób mleka o 12 tys. 1 na dobę. Wiadomo też, że wskaźnik jednostkowego zużycia pary wodnej wynosił 202 kg pary na 1000 1 mleka. Podjęto decyzję o wymianie tego kotła na nowy (K2), zasilany olejem opałowym o wartości opałowej 42 000 kJ-kg 1 Dzięki lepszemu odzyskowi ciepła ze spalin wylotowych temperatura wody zasilającej wynosiła 60°C, sprawność zaś zwiększyła się i wynosiła 76%. W obu przypadkach ciśnienie pary wodnej było takie samo i wynosiło p = 0,5 MPa, przy stopniu suchości x = 1. Obliczyć: 1) dobowe zapotrzebowanie na paliwo ciekłe przez drugi kocioł w nowych warunkach produkcyjnych, 2) który kocioł zużywał w ciągu doby więcej paliwa umownego i o ile? 3) ile m3 gazu (o wartości opałowej Q'„<2)) w ciągu doby zużywałby drugi kocioł, gdyby był zasilany tym nośnikiem energii przy tych samych pozostałych parametrach. Rozwiązanie Dane wejściowe:
Pierwszy kocioł (K1) Drugi kocioł (K2)
r|2 = 0,76
QrM 2) =42 000 kJ-kg3 4(2) = 60°C
4(1) =60-4,19 = 251,4 kJ-kg
m = 0,62 Br* n * 26 Mg
23 MJ-kg '
" 40°C
gi)=4HI9=|67>6kJkg
i