7. ELEKTRONIKA
7>3. UKŁADY ELEKTRONICZNE
.385
Ujs
UDD ■
m
I
Rys. 7.68. Programowalna matryca bramek (ang. Gate Array), rozmieszczenie elementów na strukturze krzemowej / obwody we/wy (pola kontaktowe),
2 — pojedyncze kolumny komórek tranzystorowych, 3 — podwójne kolumny komórek tranzystorowych, 4 kanały na sieć połączeń dwuwarstwowych (metalizacje)
Rys. 7.70. Charakterystyki: a) prądowo-napięciowa stabilizatora z zabezpieczeniami nadprądowymi:
] - z nastawionym prądem granicznym, 2 — z ograniczeniem stałoprądowym, 3 — z ograniczeniem prądu powrotnego; b) charakterystyka dynamiczna — określenie czasu powrotu
Uoo
n
Uss
Układy ASIC są najczęściej wytwarzane w różnych odmianach technologii CMOS. Spotyka się także BIMOS — Arrays (struktura logiczna CMOS, bufory w technologii bipolarnej). Wytworzenie układu wymaga tylko zaprojektowania szablonu połączeń elementów matrycy. Ostatnio firma INTEL oferuje wymazywalnc, tj. reprogramowalne matryce typu PLA (EPLD — Erasable PLD). Są także matryce z komórkami analogowymi i mieszane. Dla przykładu dane matrycy bramek U5200 (NRD): technologia CMOS, 12000 tranzystorów na strukturze (czipie), UDD = 4,75 t-5,25 V, częstotliwość impulsów 1 h-4 MHz, czas propagacji bramki 5 ns.
7.3.8. Zasilacze stabilizowane. Stabilizatory napięcia
Zasilanie układów elektronicznych [7.3] wymaga utrzymania z założoną dokładnością wartości napięcia zasilającego pomimo w'ahań napięć źródła energii U„ zmian prądu obciążenia I„, wahań temperatury otoczenia i elementów zasilacza T, starzenia się elementów zasilacza itd. Ogólną strukturę zasilacza stabilizowanego przedstawia rys. 7.69 przy dwóch różnych źródłach energii: sieci energetycznej ogólnej oraz autonomicznego źródła energii w postaci ogniwa pierwotnego lub wtórnego. W celu uzyskania stabilnego napięcia U„ (stosuje się też stabilizację prądu IJ należy zastosować samoczynnie działający układ zwany dalej stabilizatorem. Charakterystykę prądowo-napięciową stabilizatora z zabezpieczeniem nadprądowym (od zwarć lub przeciążeń) przedstawia rys. 7.70a. Ważna
Rys. 7.69. Zasilacze stabilizowane prądu stałego: a) źródło mocy sieć energetyczna jednofazowa; b) źródło mocy ogniwo pierwotne lub wtórne
1 transformator (dopasowanie napięć), 2 — prostownik, 3 — filtr wygładzający. 4 — stabilizator.
5 odbiornik o zmiennym poborze energii; 1 -r2 przetwornik dopasowujący napięcia źródeł prądu stałego
Zasilacz stabilizowany
7 -w- |
|ti | |||
Z_ |
Ar |
jest także stabilność dynamiczna, określana czasem powrotu tlr wartości U0 zaburzonej przez nagłą zmianę I0 lub U, do pola tolerancji (rys. 7.70b).
We współczesnej elektronice sygnałowej stosuje się głównie monolityczne stabilizatory (regulatory) napięcia, gdyż są mniejsze i lżejsze niż stabilizatory budowane z elementów dyskretnych, są mniej wrażliwe na zmiany temperatury, są bardziej niezawodne, łatwo wykonać jc z zabezpieczeniami przcciwzwarciowymi, mogą być stosowane jako stabilizatory lokalne i umieszczane na płytkach drukowanych obok innych obwodów scalonych [7-12],
Według zasady realizacji stabilizacji rozróżnia się stabilizatory parametryczne i kompensacyjne, ponadto rozróżnia się stabilizatory o pracy ciągłej i impulsowej. Przedstawiono koncepcje tych odmian. Stabilizatory parametryczne wykorzystują nieliniowe charakterystyki prądowo-napięciowe takich elementów Jak dioda Zenera (zwana też stabilistorem lub stabilitronem) lub rezystory nieliniowe. Przy niezbyt wygórowanych wymaganiach jakościowych tanim i prostym stabilizatorem jest dioda Zenera (rys. 7.71).
— Oz + Izrd | |
=b '° | |
V |
Rys. 7.71. Stabilizator parametryczny z diodą Zenera M rd — rezystancja dynamiczna DZ; Rx rezystor determinujący |
"h 7102 |
I L punkt pracy |
(7.41)
j*ezystor Rs dobiera się do założonych zakresów napięć (t/jmax, Uimin) i prądów (7Z J2»ut,)- Jakość stabilizacji określają współczynniki:
stabilności wyjściowej Su = rezystancji wyjściowej r„ =
Mo d U t
d U.
I. Rs + rd
(7.42a)
dl,
(7.42b)
•Jest to stabilizator o pracy ciągłej; jego sprawność jest mała, od kilku do kilkudziesięciu Procent (< 40%).
5 pwadnik inżyniera elektryka tom 1