1tom278

10. TECHNIKA WYSOKICH NAPIĘĆ 558

Tablica 10.19. Podstawowe rodzaje przepięć i ich charakterystyka

Rv$. 10.52. Schematy obliczeniowe napięcia na wierzchołku słupa z przewodem odgromowym przy: a) eliminacji impedancji falowych i Z# b) eliminacji impedancji falowej Z,

Z,

(w praktyce /, &0,2I_p) i prąd w słupie I_s =-I_p (w praktyce w 0,6/,,). Do

Z, + 2 Z_s

obliczenia napięcia wierzchołka słupa można — podobnie jak w przypadku poprzednim — posłużyć się metodą wielokrotnych odbić falowych w układzie jednosłupowym (bez słupów sąsiednich) i w układzie trójsłupowym (z uwzględnieniem słupów sąsiednich). Jednakże w praktyce bardziej przydatna jest metoda eliminacji impedancji falowej słupa Z, lub metoda eliminacji impedancji falowej zarówno słupa Z_s, jak i przewodu odgromowego Z_1/2 wg schematów obliczeniowych z rys. 10.52. Po 2

uwzględnieniu, że L_s = l_s —-, gdzie / jest wysokością słupa, v—prędkością fali prądu i_s

v

o wartości szczytowej I_s, napięcie na izolacji linii U₁₂ wynika z uproszczonej zależności

^:d-k)

RJ.+L,

)

y dt Jmax

(10.91)

przy czym: k — współczynnik sprzężenia wg zależności (10.88).

Przy znanej wytrzymałości izolacji linii, zależność (10.91) stanowić może podstawę wyznaczenia maksymalnej wartości rezystancji R_s, przekroczenie której może być powodem przeskoku na izolacji linii i ewentualnie jej wyłączenia. Prawdopodobieństwo przeskoku może być w przybliżeniu określone na podstawie krzywej rozkładu parametrów prądu piorunowego.

10.3.3. Przepięcia wewnętrzne

Ogólną charakterystykę i rodzaje przepięć wewnętrznych przedstawiono w tabl. 10.19. Dwie zasadnicze ich grupy odznaczają się różnymi przebiegami czasowymi. Pierwsza, obejmująca przepięcia dorywcze (ziemnozwarciowe, dynamiczne, ferrorezonansowe) ma przebieg sinusoidalny o częstotliwości sieciowej z ewentualnymi odkształceniami. Druga zaś, obejmująca przepięcia łączeniowe (manewrowe i awaryjne) ma zwykle przebieg szybkozmienny tłumiony, zastępowany do celów probierczych udarem o czasie trwania czoła 7j rzędu kilkuset ps i czasie do półszczytu na grzbiecie T₂ rzędu kilku tysięcy ps. Najczęściej jest stosowany udar o kształcie TJT₂ = 250/2500.

Bardziej szczegółową charakterystykę omawianych przepięć zawierają kolejne tablice. W tablicy 10.20 zestawiono dane odnoszące sic do przepięć dorywczych. Uzupełnienia Wymagają dane dotyczące przepięć ziemnozwarciowych wolnozmiennych. Wartości współczynników k_e i k_u zależą od reaktancji obwodu dla składowej zgodnej X, i zerowej oraz od rezystancji dla składowej zerowej R₀, wg zależności

k_v ^ 1A i k_u ^ 0,8, gdy Xq ^ 3-ŻT, i Rq ^ X_x °raz    (10.92)

k_e «: 1,3 i k_u < 0,75 gdy X₀ « 2X_x i R₀ < 0,52f,

S<t to warunki skutecznego uziemienia punktu neutralnego sieci i występowania w niej dużego prądu zwarcia, wystarczającego do zadziałania zabezpieczeń. Przy braku uziemie-