2012 12 18 26 53

TAHL XII. KONSERWACJA KRAJOBRAZU Z PRZEWAGĄ ELEMENTÓW NATURALNYCH 1 KRAJOBRAZU KULTUROWEGO ZABYTKO. WEGO (opnie. M. Łuczyńska I J. Bogdanowski)

1 — Przykład krajobrazu naturalnego (Karkonosze). 2 — Przykład koncepcji zagospodarowania większego obszaru —• Tatry i Podtatrze (wg J. Chmielewskiego). T — Tatry, A — otulina minimalna, B — otulina maksymalna, EF — pasmo wczasowo--uzdrowtskowe z głównym układem komunikacji, Z — Zakopane, W — Witów, U — Bukowina. 2 — Teoretyczny schemat planu przestrzennego krajobrazu rezerwatowego. ta — Istniejąca dyspozycja przestrzenna (przykład teoretyczny): a — układ terenu, b, c — drogi kołowe, d — szlaki turystyczne, e — Istniejące usługi turystyczne, ( — wybitne wartości przyrodnicze, g — wybitne wartości krajobrazowe, h — pokrywające się wartości przyrodniczo-krajobrazowe, 1 — granica założonego parku. — Planowanie przestrzenne. Faza I. Metoda organizacji przestrzenno--prawnej. Stratowanie: a — strefa I ochrony ścisłej, wewnątrzparkowa, niedostępna, b — podstrefa I ochrony ścisłej z wydzielonym pasem ograniczonego ruchu pieszego, c <— strefa II ochrony częściowej wewnątrzparkowa, d —' podstrefa II ochrony częściowej z wydzielonymi rejonami usług badawczych, e — pasmo wydzielonego ruchu pieszego ograniczonego bez urządzeń, f — granica parku narodowego, g — granica między otulinami parku, h — podstrefa II ze skanalizowanym ruchem masowym pieszym, 1 — otulina minimalna związana organizacyjnie z parkiem narodowym, ] — otulina zewnętrzna (optymalna). Sc — Planowanie przestrzenne. Faza II. Metoda planowania urządzeń, a — granica parku narodowego, b — granica między strefami rezerwatów, c — granica otuliny parkowej, d — otulina wewnętrzna, e — otulina zewnętrzna; — Metoda skanalizowania i grupowania urządzeń wewnątrz parku; t — usługi naukowo-badawcze, g — skanalizowany ciąg pieszego ruchu, wyposażony w niezbędne urządzenia, h — ciąg pieszy o ograniczonym ruchu; — Metoda