2013 10 28 03 05

81

VII. KRAINY PÓŁNOCNE

palearktyozne. Nearktykę nadal charakteryzowały Jej szczerbaki Pale-anodonta, do których dołączyli się przodkowie wielbłądów.

W następnym okresie, w oligocenie nastąpiły dalsze zmiany w faunie. Na północnej półkuli rozwinęło się wiele nowych rodzin, ale (także niektóre wymarły. Nie było już prakopytnych ani lemurów. Inne stare rzędy pozostały jednak nadal liczne, torbącze, owadożerne, zajęczaki i gryzonie. Wśród owadożemych można już było odróżnić rodziny jeżów i kretowatych; rośldinożerców można było rozpoznać jako pekari i szeroko rozpowszechnione tapiry. Drapieżne również się modernizowały; psy, łas&oowate i tygrysy szablozębne przemierzały północ. Fauna ssaków stawała się złożona. Wszystkie nowe rodziny miały rozmieszczenie szerokie już przy pierwszym pojawieniu się w złożach oligoceńskich, toteż nie wiadomo dokładnie, gdzie powstały, wiadomo tylko, że rozprzestrzeniały się szybko i daleko. A więc to połączenie lądowe, o którym przyjęto, że zostało przerwane w końcu eocenu, teraz musiało powstać znowu, żeby umożliwić wymianę faun na tak wielką skalę. Ale me wszystkie grupy podróżowały daleko; niektóre, zarówno stare, jak

1 fi Geografia zwierząt