2013 10 28 03 55

89

KRAINY POŁUDNIOWE

kolwiek była data ich pierwszego pojawienia się i jakimikolwiek drogami przyszły i one również w późnym kenozoiku były już rozwinięte w szereg różnych postaci.

Fauna neotropikalna z połowy ery kenozoioznej była więc złożona ze świeżo przybyłych łożyskowych gryzoni i nadrzewnych naczelnych, starych owadożerców Paleanodonta, wielkich roślimożerców ze starego pnia prakopytnych i mnóstwa drapieżnych, nadrzewnych, a także gry-zoniopodobnych torbaczy. Tak więc jeszcze przed pldocenem kraina neotropikalna miała już wiele swych współczesnych cech faunistycznych, rodziny torbaczy, szozerbaków, małp i gryzoni.

Pod koniec pliocenu obie Ameryki połączyły się znów suchym lądem i pozostały połączone aż do przekopania Kanału Panamskiego w czasach najnowszych. Początkowo połączenie to było prawdopodobnie zaledwie szeregiem blisko leżących wysp i inwazja młodszych łożyskowców z północy biegła powoli. Pierwszymi, które dokonały podróży na południe, były przypuszczalnie szopowate. Ale kiedy powstało ciągłe połączenie lądowe, przepływ na południe przyspieszył się. I znowu wędrówkę na południe mogły podjąć tylko te zwierzęta, które już uprzednio bytowały w Nearktyce. Toteż choć wiele współczesnych drapieżników powędrowało wtedy na południe, nie było wśród nich hien, bo hieny nie dotarły tam z Palearktyki i dlatego dziś nie ma hien w krainie neotropikalnej. Koty i niedźwiedzie poszły na południe, a że były sprawniejsze od swoich workowatych odpowiedników, więc je po jakimś czasie wyrugowały. Stopniowo poznikały również specyficzne