na poziomie pępka oraz odległość od pępka do końca wyrostka mieczykowa tc-g°. do spojenia łonowego, do brodawek sutkowych i do przednich górnych kolców kości biodrowych.
Budowę asteniczną ciała.
-Br zMCh obwisły (imw prnpphrfpns ryc. 99) spostrzega się w przypad-^acn znacznego zwiotczenia powłok brzusznych zwłaszcza pn licznych ciążach. W tych przypadkach często stwierdza się jednocześnie rozstęp miedzy mięśni^1"1' hryn.-^ a (diastusis mm. rectorum abdomlriis) oraz
Ryc. 99. Brzuch obwisły (ze zbioru Z. Orłowskiego).
Kresa biała może bvć siedliskiem przepukliny.
Pępek może być wygładzony, wypuklony, czasami bywa przesunięty przez guzy łub zrosty otrzewnej. Niekiedy stwierdza się w nim przerzut nowotworu.
Skóra brzucha w przypadkach znacznego zwiększenia ciśnienia śródbrzusz-nego fest gładka cienka, napięta, tak że nie daje się uiać w fałdy.
^^iepi£jamłą<^2asS^2£VikJl^iis.
BI i z n y w okolicy brzucha mogą zależeć od przebytej operacji, o której chory nieraz zapomina podać w wywiadach, chociaż choroba będąca powodem
zgłoszenia się do lekarza może mieć związek z zabiegiem operacyjnym lub z chorobą, która była przyczyną operacji. Blizny linijne świadczą o wygojeniu się rany przez tychłozrost. natomiast blizny nieregularne i szerokie powstają, gdy
Po ciażach pozostają rozstępy w poi... aławych ..blizenck"
miJbocznych częściach brzucha i w dole brzucha Takie silnie hlizcnki mogą pozostawać po usunięciu dużych guzów brzucha, po wypuszczeniu płynu w przypadku znacznej puchliny brzusznej.
Prócz blizn i rozstępów w skórze brzucha stwierdza się, zwłaszcza w otłuszczeniu cechującym zespół Cushinga. p r g glpoczątkowo siflocyarwonc później odbarwione, białe. zanikowe farim cutis distensae rubrae atrophicae), zależne od rahnrzenia odżywiania skóry. Towarzyszą im takie same pręgi w skórze bioder, u3^ ramion i klatki piersiowej.
Niedostateczne owłosienie okolicy spojenia łonowego oraz typ^ inKi^yjMłosienia 11 me/rzyzn. świadgącę o zakłóconej czynnościgrucznłńyy dokręjKDjęh, nieraz zdarzają się u osób o budowie astenicznej, sprzyjającej powstawaniu chorób czynnościowych narządu trawienia. " .'■■•JaH
W warunkach prawidłowych rozszerzenia pni żylnych w po- J włokach brzusznych nie ma. Natomiast w razie utrudnienia krążenia w żvle wrotnej stwierdza się oglądaniem liczne postronki yyine w nknlicy pępka Uvfu, iffirzusM. tworzące gł o we m ed uzTIcaput Medusae. ryc. 25); W przypad-fO**** kach utrudnienia odpływu krwi przez dolna żyłę główna, zależnie od znacznego i /, . głąbienia prawei Komory serca, stają się widoczne żyły w dolnej i bocznej c/eici brzucha (ryc. 26), a w przypadkach utrudnienjaTrażenia i w żyle wrotnej, i w żyle r
glSroa dolnej widać liczne pnie żvlne w powłokach całego brzucha. Rzadziej ,M\
spostrzega się w zakresie brzucha żylakowate obrzmienia żył, mimo że nie ma ” przeszkód w krążeniu żylnym.
Zachowanie się brzucha podczas głębokiego oddycha-n i a ulega zmianie w chorobach narządów brzuszowhrprzehiepaiacych z zapa- '24-pA i leniem otrzewnej, w przypadkach znacznego powiększenia narządów brzusz-nyćh, nagromadzenia się w jamie otrzewnej dużej ilości płynu. Zależnie od rozległości sprawy chorobowej ściana brzucha może nie brać n^iałn w akcie | oddechowym na całej swej przestrzeni lub w pewnym tylko miyggi -
Tę t n i e n i a widoczne w nadbrzuszu omówiłem na str. 170.
Ruchy robaczkowe. W przypadkach znacznego zwiotczenia i ścień-czenia powłok brzusznych nieraz widać zupełnie wyraźnie w środkowej części brzucha ruchy robaczkowe prawidłowego jelita cienkiego. W zwężeniu odźwier-nika oraz jelit spostrzega się ruchy robaczkowe powyżej miejsca zwężenia wpostaci powolnego posuwania sie wypuKiema w kierunku zwężenj£ zwłaszcza jeżeli oko badającego znajduje się na poziomie przedniej ściany brzucha.,Jest to
" l Zazwyczaj towarzyszą mu
Od stawiania się jelit ww. ruchy robaczkowe jelit cienkich, widoczne przez zwiotczałe powłoki brzuszne u osób wychudzonych nawet przy prawidłowym stanie przewodu pokarmowego, dają się odróżnić na tej podstawie, że:
1) dotyczą wielu pętli jelitowych. | które ruszaia sie bez kruczenia, jak kłęhnwisko fobaków:
2) nie sprawiają choremu żadnych bólów;
213