218 3

4. TURBINY PAROWE

ciepła (rys. 4.18). W rozległych sieciach parowych zakumulowane są duże masy pary i powracający od odbiorów do turbiny strumień pary, poprzez upusty, spowodowałby dalsze jej napędzanie.

Na rysunku 4.18 jest pokazane również urządzenie 7 do obracania wału turbiny, tzw. obracarka wału. Silnik elektryczny M poprzez przekładnię mechaniczną obraca wał turbiny z prędkością 2-e40 min ¹ przed uruchomieniem lub zatrzymaniem turbiny. Przez powolne obracanie uzyskuje się równomierne nagrzewanie lub stygnięcie wirnika, dzięki temu zapobiega się skrzywieniu wału w czasie postoju turbiny. Po uruchomieniu turbiny (podanie pary) następuje samoczynne odsprzęgnięcie obracarki od wału (patrz również 14 na rys. 4.9 i 3 na rys. 4.12).

4.7.2. Sposoby regulacji turbin

Moc turbiny (wzór (4.22)) można zmieniać przez zmianę: wykorzystanego w turbinie spadku entalpii A i - regulacja jakościowa, strumienia pary przepływającej przez turbinę m_D - regulacja ilościowa, lub przez zmianę obu wielkości jednocześnie - regulacja ilościowo-jakościowa.

Regulacja jakościowa, zwana również dławieniową, polega na tym, że cały strumień pary doprowadzony do turbiny (rys. 4.19a) przepływa przez zawór główny i jeden lub dwa jednocześnie otwierane zawory regulacyjne i wpływa do wspólnej

ZE    ZR

^Pojo)

a)

Rys. 4.19. Turbina z jakościową regulacją mocy: a) schemat; b) przebieg rozprężania w turbinie ZG - zawór główny; ZR - zawór regulacyjny; linia ciągła - obciążenie znamionowe; linia kreskowa - obciążenie częściowe

218