230 OBROBKA PLASTYCZNA UboraioriUrT)
Spęczanie nierównomierne może być realizowane na całej wysokości (rys. 6.5b) lub miejscowe (rys. 6.6).
Powstająca podczas spęczania beczkowatoąć oraz jci kształt zalezą , stosunku początkowej wysokości próbki hp do średnicy początkowej d,, oraz od współczynnika tarcia (i. Przy swobodnym spęczaniu walca nierównomiemość odkształcenia jest tym w iększa, im większy jest stosunek
hp / dp.
Przybliżonym wskaźnikiem nierównomiemość i odkształcenia jest metoda oparta na pomiarze beczkowatości. W metodzie tej miarą jest stosunek objętości wybrzuszenia Vb do objętości całkowitej Vp (ry s. 6.7).
Rys.6.7. Określenie objętości
wybrzuszenia (spęczanie na całej wysokości)
Vr-Vc Vh
a po przekształceniu
(6.3)
Objętość wybrzuszenia Vh zależy od szeregu czy nników jak:
0 gatunek materiału;
# temperatura kucia;
# szybkość i rodzaj uderzenia (uderzenia pojedyncze lub seryjne);
# smukłość próbki m. - hp / dp;
, odkształcenie względne £, .
Na rys. 6.8 przedstawiono zależność pomiędzy Vb / Vp a odkształceniem wzelędnym £* przy różnej smukłości.
Rys.ó.S. Zależność względnej objętości wybrzuszonej części próbki spęczonej Vh/ V„ a odkształceniem względnvm £h
Spęczanie materiału u kształcie prostopadłościanu ujawnia oprócz wybfzuszcnia także, zgodnie /. zasady najmniejszego oporu płynięcia, dążność do zajęcia prze/ odkształcany prostopadłościan zarysu kołowego z czterema wierzchołkami odpowiadającymi pionowym krawędziom materiału wyjściowego (rys. 6.9).
W procesie technologicznym powinny być przestrzegane zasady:
♦ przy spęczaniu przekrojów okrągłych (hP / dj) < 3;
• przy spęczaniu prostopadłościanu stosunek wysokość do najmniejszego boku podstawy nie powinna przekraczać 3,5.