Świadczenia podzielne - przedmiot można podzielić na części, a więc i świadczenie może być realizowane na raty (np. zapłata sumy pieniężnej, wydanie tony zakupionego żyta);
Świadczenia niepodzielne - przedmiot co do zasady nie ulega podziałowi (np wydanie samochodu, obrazu).
Podział ze względu na charakter przedmiotu świadczenia:
Świadczenia indywidualne - przedmiot świadczenia określony jest przez wskazanie cech indywidualnych np. konkretna działka budowlana, znaczek pocztowy o charakterze kolekcjonerskim;
Świadczenia rodzajowe - przedmiot oznaczony jest co do gatunku (np jabłka, cukier).
Świadczenia pieniężne O świadczeniach tych można mówić w znaczeniu wąskim (sensu stricto) i szerokim (sensu largo). W ujęciu wąskim, świadczenie od początku opiewa na zapłatę określonej sumy jednostek pieniężnych (np. sprzedaż, kredyt), w ujęciu szerokim natomiast początkowo nie chodzi o zapłatę pieniędzy, nie to jest istotą zobowiązania (np świadczenie odszkodowawcze - chodzi tu o naprawienie szkody).
Ze świadczeniami pieniężnymi w znaczeniu wąskim związana jest zasada nominalizmu. Polega ona na tym, iż zobowiązania pieniężne należy spełnić przez zapłatę tej samej sumy pieniężnej na jaką opiewał dług w chwili jego powstania. W pewnych sytuacjach od zasady tej mogą wystąpić wyjątki polegające na waloryzacji świadczenia.
Waloryzacja-polega na dostarczeniu takiej samej wartości ekonomicznej jaką reprezentowała wierzytelność pieniężna w chwili jej powstania. Świadczenia pieniężne mogą być waloryzowane na podstawie umowy albo orzeczenia sądowego.
Waloryzacja umowna - strony mogą zastrzec w umowie, że wysokość świadczenia
pieniężnego zostanie ustalona według innego niż pieniądz miernika wartości. Zastrzeżenia tego rodzaju nazywane są klauzulami waloryzacyjnymi. Zostaje tu wskazany miernik wartości, według którego należy ustalić wysokość