238 2

238

Pomocniczych linii wymiarowych nie należy prowadzić równolegle do kierunku kreskowania przekroju, ale mogą przecinać się one z liniami kreskowania praktycznie bez żadnych ograniczeń (rys. 7.9c), podobnie jak z innymi liniami zastosowanymi do zapisu postaci konstrukcyjnej.

Odstęp między równoległymi liniami wymiarowymi powinien być na całym rysunku jednakowy i na tyle duży, aby umożliwiał czytelne wpisanie liczb wymiarowych. Dla przyjętej wysokości pisma liczb wymiarowych odległość między zewnętrzną linią zarysu rzutu a linią wymiarową powinna być równa trzykrotnej wysokości tego pisma, ale nie mniej niż 10 mm między dowolnym znakiem wymiaru a tą linią (rys. 7.10a, b). Odstęp między kolejnymi liniami wymiarowymi przyjmuje się równy dwuipółkrotnej wysokości pisma liczb wymiarowych, ale tak, aby odległość między dowolnym znakiem wymiaru a sąsiednią linią wymiarową była tylko nieznacznie mniejsza od wysokości liczby wymiarowej (rys. 7.10c).

a)    b)    c)

h - wysokość pisma liczb wymiarowych

Rys. 7.10. Ustalenie odległości położenia linii wymiarowej: a) odległość między linią wymiarową a linią zarysu rzutu, b) odległość między znakiem wymiarowym a linią zarysu rzutu, c) odległość między równoległymi liniami wymiarowymi

Wymiarów nie należy odsuwać zbyt daleko od rysunkowej wielkości wymiarowanej, ponieważ dość często pomocnicze linie wymiarowe są położone zbyt blisko linii zarysu rzutu (rys. 7.9c). Zapis taki może być mylony z pewnymi uproszczeniami rysunkowymi, np. uproszczonym przedstawieniem gwintu (rys. 5.1 lf, g) lub wielowypustu - ogólnie z uproszczonym zapisem powtarzających się kształtów przedmiotów.

Wymiar można umieścić bezpośrednio na rzucie nawet kosztem nieznacznego pogorszenia czytelności rysunku, jeżeli jest to jedyny sposób zapewniający jednoznaczność zapisu konstrukcji (rys. 7.9c). Należy pamiętać tylko o tym, że w miejscu przecinania się wymiaru z liniami rzutu te ostatnie