Podstawiając funkcję y, wraz z pochodnymi y' — —3/łsin3x+3iłcos3A', y" — 9/4cos3.y—9£sin3.v do równania niejednorodnego, otrzymamy
równość
{A — 65)cos3A+(5+6/t)sin3A: = 37cos3x
która stanie się tożsamością tylko pod warunkiem, że współczynniki przy jednakowych wyrazach (przy cos 3* i przy sin 3x) po obu stronach tej równości będą równe, czyli A—63 = 37, B+6A = 0.
Rozwiązując ten układ równań, znajdujemy A = 1 i B = —6.
Zatem
y, = cos 3*—6 sin 3a:
oraz
y = u+yi — ^(CtCosSA+C^sinS-rj-l-cosSA-—6sin3.x 3) Pisząc równanie charakterystyczne r2—6r+9 = 0 lub (r—3)2 = 0 i znajdując jako pierwiastki r,.2 = 3, otrzymamy (według reguły 3, § 7) całkę ogólną odpowiedniego równania jednorodnego; u = eiz(Cl+Cix).
Prawą stroną równania danego jest suma wielomianu stopnia pierwszego 3.v i funkcji wykładniczej — 8ex (przypadek 3). Zatem całka szczególna tego równania powinna mieć postać: y, .= Ax-t-B+Cex.
Podstawiając yu y[ = A+Cez i y" — Cez do danego równania, mamy
9Ax+(9B-6A)i-4Cez = 3x-8e*
Przyrównując współczynniki przy podobnych wyrazach po obu stronach powyższej równości, otrzymujemy układ równań: 9A = 3, 9B—6A = 0,
1 2
4C = —8, z którego znajdujemy A = -j,B = -^,C — —2. Wobec tego
:+T-2''
y = U + J>! = + C2 *)+ yX+y-2e*
4) Równanie charakterystyczne r3+4r = 0 ma pierwiastki r, = 0, r2i3 = = ±2r; całką ogólną odpowiedniego równania jednorodnego jest więc
u = Cj-}-C2cos2A-|-C3sin2x
Całką szczególną yt danego równania niejednorodnego, w myśl przytoczonej reguły (przypadek 3), będzie funkcja o postaci podobnej do funkcji q(x) z prawej strony równania niejednorodnego, czyli
>’i = Ae2x Jt-ey(Bcosx f Csin*)
Aby określić współczynniki A, B, C, znajdujemy pochodne y[ = 2/4e2x+ex[(i?4-C)cos.Y+(C—2?)sln.v] y\' — 4Ae2x-\-2ex(Ccosx—2Jsin.x) y[" = 8/le2x+2e'[(C--5)cos.v-(5+C)sin.Y] i podstawiamy y\ i y[" do danego równania niejednorodnego. Mamy \6Aeix+2ex[(B -\-3C)cosx-r(C—35)sin.v] = 8e2x+5exsin.v
Po przyrównaniu współczynników przy wyrazach podobnych po obu stronach powyższej równości, otrzymamy układ równań: 16/4 = 8, 2(54-
1 3
+ 3C) = 0. 2(C—3B) = 5, z którego znajdujemy A = -5= — -, C — 1
= —. W konsekwencji
yl — ~ e2x-\- ^ ex(sin.Y—3cosy)
y = M-pJi = Q+C; cos 2.y -f C3 sin 2.v -j-
' e2x+ex(sinx—3cos.\)
1121. Rozwiązać równania:
1) |
dĄy dx4 |
d2y ó dx2 |
= 9x2 |
2) |
d}x |
d1.x |
, dx |
dt3 |
-3^,* - |
fi * |
4e2t—3e3t
3) 4>»'"-j-y = 3ex-f2sin-^-
4) * y"r+y" = 1 —6,Y2e_x
Rozwiązanie: 1) Piszemy równanie charakterystyczne r4— 3r2 = 0, znajdujemy jego pierwiastki rli2 = 0, r3,4 ■= ± \'3 i w myśl reguł podanych "w § 7, wyznaczamy całkę ogólną u odpowiedniego, równania jednorodnego
u = C,+C2.v-f C3e‘ r*-fCAe~v*x
Prawą stroną danego równania niejednorodnego jest wielomian stopnia drugiego, czyli funkcja o postaci emxP(x) (przypadek 1), gdzie liczba m = 0 jest właśnie podwójnym pierwiastkiem równania charakterystycznego. Zgodnie z regułą podaną na początku tego paragrafu, całka szczególna
32*
499