20 Podstaw)' elektrokardiografii
5. Dlaczego odprowadzenia jednobiegunowe wymagały wzmocnienia?
Ponieważ załamki EKG zarejestrowane w tym systemie miały zbyt małą amplitudę, aby na coś się przydać. Odprowadzenia wzmocnione noszą nazwy aVR. aVL i aVF (au-gmented, wzmocnione).
6. Jak osiągnięto wzmocnienie amplitudy odprowadzeń jednobiegunowych?
Połączenia w końcówce centralnej zostały lak zmienione, że w jej skład nie wchodzi elektroda ujemna odprowadzenia aktualnie rejestrowanego. Jeżeli zatem zapisuje się odprowadzenie aVL, aparat EKG aulornalycznie odłącza jego ujemną elektrodę od końcówki centralnej. Zabieg ten wzmacnia amplitudę sygnału 1,5 razy (tzn. o połowę).
7. |aki kierunek przyjmuje odprowadzenie powstałe z połączenia dwóch kończyn we
wspólny biegun ujemn}' i użycia trzeciej kończyny jako bieguna dodatniego?
Wynik tego połączenia jest taki sam, jak gdyby uśrednić ujemne elektrody dwóch odprowadzeń kończynowych i utworzyć wspólny biegun ujemny w połowie odległości pomiędzy tymi elektrodami. Jeżeli, na przykład, wykorzystujemy elektrodę dodatnią umieszczoną na lewym ramieniu, ujemne elektrody z prawego ramienia i kończyny doi ntij zostają połączono i tworzą wspólną elektrodę ujemną (potencjał tak utworzonej wspólnej końcówki jest nieznacznie ujemny). Nie jest to już zatem układ jednobiegunowy, lecz zmodyfikowany układ dwubiegunowy. Tradycyjnie jednak używamy nazwy „od pro wadzenia kończynowe jednobiegunowe".
Jeżeli elektrody z prawego ramienia i kończyny dolnej zostaną połączone we wspólny biegun ujemny. powstaje oś nowego odprowadzenia, która przechodzi przez elektryczny środek klatki piersiowej i biegun dodatni, czyli elektrodę położoną na lewym ramieniu. Oś tego odprowadzenia przecina w połowie bok trójkąta Einthovena, odpowiadający osi odprowadzenia II. Ponieważ elektroda dodatnia (+) znajduje się no lewym ramieniu, nowe odprowadzenie nazywa się aVL.
Kolejnym nowym odprowadzeniem jest aVR. Elektroda dodatnia znajduje się na prawym ramieniu, a wspólna elektroda ujemna powstaje z połączenia lewego ramienia i kończyny dolnej.