200

204 Podstawy elektrokardiografii

EKG 118. Przedwczesne pobudzenie z lewej komory w odprowadzeniu V6 z wyraźnie zmienionym wektorem początkowym i głębokim załamkiem S.

2. Kiedy aberracja jest bardziej prawdopodobna niż eklopowe pobudzenie komorowe?

Aberracja jest bardziej prawdopodobna, gdy:

a)    nieprawidłowy zespół QRS zamyka krótki cykl poprzedzony długim cyklem RR (zjawisko Ashmana);

b)    wiele nieprawidłowych zespołów QRS charakteryzuje się zmiennym nasileniem cech RBBB.

EKG 119. Migotanie przedsionków z okresową aberracją przewodzenia. Poszerzone zespoły QRS prawdopodobnie nie są ektopowymi pobudzeniami komorowymi, ponieważ występują w sekwencji odstępów RR „dlugi-krótki", a także charakteryzują się zmiennymi czasami sprzężenia, wektor początkowy jest taki sam, jak w prawidłowych zespołach QRS, mają morfologię,typowego RBBB (rSr' w odprowadzeniu V1) i nie ma po nich przerwy postekstrasystolicznej. Ósmy zespół QRS w V1 jest tylko nieznacznie zniekształcony. Nieznaczne różnice amplitudy załamków w V1 mogą być związane z oddychaniem. Odprowadzenia o równofazowych zespołach QRS często ujawniają oddechowe zmiany am plitudy załamków. Wprawdzie jednofazowy zespół R w odprowadzeniu V2 nie jest typowy dla aberracji, jednak może się pojawić, zwłaszcza u osób, które przebyły tylny zawał serca.

Uwaga: a) Bigcminict komorowo, lub wielokształtne pobudzenia komorowe podczas migotania przedsionków prawie zawsze sq wywołane przez naparstnicę.

EKG 120. Kobieta 35-letnia ze zwężeniem lewego ujścia żylnego i niewydolnością serca oporną na leczenie, otrzymująca 0,5 mg digoksyny na dobę. Wielokształtne pobudzenia komorowe (oznaczone strzałkami) podczas migotania przedsionków są zwykle objawem toksycznego działania naparstnicy. Odstawienie naparstnicy wyeliminowało komorowe zaburzenia rytmu.