186

190 Podstawy elektrokardiografii

EKG 96. Różnokształtne pobudzenia komorowe układające się w bigeminię, co oznacza, że co drugi zespół QRS jest ektopowym pobudzeniem komorowym. Pierwsze pobudzenie komorowe zaczyna się w okolicy szczytu zatamka P (końcoworozkurczowe), drugie jest na opadającym ramieniu załam-ka P, a trzecie znalazło się na końcu załamka T, Różne kształty pobudzeń ektopowych mogłyby zatem zależeć od różnego stopnia refrakcji tkanek przewodzących, a nie od pochodzenia z różnych ognisk.

Miejsce ektopowych pobudzeń komorowych w cyklu serca

1. W jakim miejscu cyklu ektopowe pobudzenia komorowe pojawiają się najczęściej?

Najczęściej zaczynają się pomiędzy załamkiem T a kolejnym załamkiem P.

EKG 97. Przedwczesne pobudzenie komorowe, pochodzące prawdopodobnie z prawej komory (morfologia LBBB), u 59-letniego mężczyzny z ubytkiem przegrody międzyprzedsionkowej. Zespoły pochodzenia zatokowego są zniekształcone przez RBBB, jest też blok AV pierwszego stopnia (PR wynosi 220 ms). Pobudzenie przedwczesne zaczyna się pomiędzy załamkiem T a kolejnym załamkiem P,

Uwaga: Gdy częstotliwość serca jest wysoka, a rozkurcz krótki, pobudzenie ektopowe może się pojawić po zalamku P. Takie pobudzenie komorowe nazywamy późnym.

EKG 98. Dwa fragmenty EKG pochodzą od różnych pacjentów. Na każdym z nich widoczne są po dwa nieprawidłowe zespoły QRS, rozpoczynające się po załamkach P. Ponieważ załamki P przed szerokimi zespołami QRS nie są przedwczesne, te zespoły QRS nie są przewiedzionymi przedwczesnymi pobudzeniami przedsionkowymi, ale późnymi ektopowymi pobudzeniami komorowymi, Gdy częstotliwość serca jest wysoka, a czas sprzężenia pobudzeń ektopowych jest długi, najprawdopodobniej będą one późnymi pobudzeniami komorowymi.