26(1) 3

>

26

SCENA SZÓSTA.

DAWNI bez STANISŁAWA.

MOJSIEK.

Poradzić, ny... to nie tak łatwo... jak wam się widzi. Poradziłoby się tam, ale to gruby interes.

i •

WOJCIECH.

Kasiu, podajno flaskę, co kań pan harendaz przynieśli.

MOJSIEK.

Naco to napocynać takie rarytne wódkę. To fajn likier. Ja mam inne gorzałkę, niech ja stracę... ja was będę częstować. Tu idzie mój Szmil, to un będzie przynieść fein okowitkę, (woła przez oknoj Szmil! lierste! Szmil; (żydziak pokazuje się iv oknie) Szmil! gaj cy die Marne. Zug a zoil geben anc kwurt ordyner Brantioann fer huf daled cali. (Żydek niknie, Mojsiek wola za nim). Nur niszt cy sztark! ferszteijst?

żydek (za sceną).

Joj Tatele.

MOJSIEK (wracające na przód sceny).

Ny, prawdę mówiący, to jest bardzo paski dny interes z tym Bartkiem. Musielibyście oddać grunt, chałupę, stodołę, chlew, kunie, kacke, gięszów, kurę, świnie, psyodziewę.

KATARZYNA.

Ba, skądbyśwa tego wzięli, kiej to wsyćko przęsło...