DSC26

KOCHANKOWIE NA NIEBIESKIM TLE

Takie przestrzenie, gdzie się bez skrupułów

leje dzikie światło, to z powodu słofica (które jest dziurą

w wielkim worku lawy). Strefa skrzydeł —

mocny, stabilny, prosty lot i błyskawiczne

zejście w dół, prawie swobodny spadek masy

na cel.

I skąd tam oni? Nad dachami, nad głowami drzew?

Ponad umorusaną wykładziną chmur?

Jakiż to dziwny pojazd, napędzany snami, ich tam wyniósł?

Bliscy ziemi, spoglądamy w górę.

Bezmiar ma na policzku biały opatrunek.

Skoro musimy zniknąć, to we dwoje*.    >.... | i.,.

pustka przy pustce, jedna para skrzydeł.

j\ivył (

1 nura: niebo, morze, piach

cała wyspa kwiatów.