276 3

—0,4 mm. Ułożyskowanie rozpieracza należy poddać naprawie jeśli wykazuje ono maksymalne luzy rzędu 0,2—0,3 mm. Luzy te mogą powstać stosunkowo

Rys. 9.28. Sposoby sprawdzania rozpieracza szczęk hamulcowych

wcześnie, nawet już po przebiegu motocykla rzędu 20—25 tys. km, jeśli nie przestrzegane są zalecane instrukcją okresy smarowania rozpieraczy.

wanie rozpieracza aż do usunięcia śladów zużycia, przy jednoczesnym nadaniu mu wymaganego kształtu, oczywiście przy zmniejszonej grubości rozpieracza. Po przeszlifowaniu należy sprawdzić, czy powierzchnie robocze rozpieracza są proste i równoległe do osi trzpienia. Dopuszczalne odchyłki mierzone w sposób pokazany na rysunku 9.28 nie powinny przekraczać 0,05 mm.

Ponieważ zużyciu rozpieracza towarzyszy zwykle zużycie czół szczęk, przy naprawie tych ostatnich dajemy odpowiednio grubsze nakładki, które wyrównują ubytek grubości rozpieracza.

Zużyte ułożyskowanie rozpieracza naprawia się przez rozwiercenie otworu za pomocą rozwiertaka na nieco większą średnicę, o około 0,15—0,30 mm, do usunięcia śladów zużycia oraz przeszlifowanie wałka rozpieracza i elektrolityczne pokrycie go warstwą chromu o odpowiedniej grubości, zwykle rzędu 0,15—0,20 mm. Prawidłowe luzy rozpieracza w ułożyskowaniu powinny przy tym wynosić około 0,06—0,08 mm.

Inną metodą naprawy jest przeszlifowanie wałka rozpieracza aż do usunięcia śladów zużycia, wywiercenie

Rys. 9.29. Ustawienie dźwigni rozpieracza a — prawidłowe, b i c — nieprawidłowe (linie kreskowane pokazują położenie dźwigni i cięgła przy zahamowaniu koła)

Zużyty rozpieracz najlepiej jest zastąpić nowym. Naprawę zużytego rozpieracza można przeprowadzić poprzez napawanie zużytych miejsc twardą elektrodą, a następnie oszlifowanie dla przywrócenia mu pierwotnego kształtu. Inną metodą naprawy jest przeszlifo-i rozwiercenie w tarczy hamulcowej otworu o średnicy większej około 2,5— —3,0 mm od średnicy wałka rozpieracza i wciśnięciu tulejki wykonanej z brązu, stopu lekkiego lub nawet żeliwa.

Tulejka powinna być osadzona z wci-

276