282

273

Lawenda kłosowa

winna przewyższać 5°/o, innych organicznych zanieczyszczeń nie więcej niż 2%.

Płoń. Plon suchych, przetartych kwiatów lawendy w naszych warunkach wynosi: w drugim roku od 2 do 5 q/ha, w trzecim od 3 do 7 q/ha, w czwartym i piątym od 5 do 10 q/ha.

Według danych Międzyzwiązkowego Instytutu Naukowego Roślin Olejkowych przodujące odmiany radzieckie lawendy dają 28—34 q/ha suchych kwiatów oraz 30—80 kg olejku z ha.

W ZSRR, w warunkach wysokiej ągrotechniki, otrzymuje się z dwuletniej plantacji 8—12 q/ha, z 4—5-letniej 40—50 q/ha. Zbiory lawendy we Francji wynoszą przeciętnie 20—30 q/ha suchych kwiatów, począwszy od roku 3-go. Według danych francuskich plony olejku z ha przedstawiają się następująco:

Rok trwania plantacji Plon olejku w kg/ha

2	8—10
3	18—23
4 •	18—30,4
5	14—30.5
6	18—32

W celu otrzymania nasion wybieramy na plantacji najplenniejsze i najzdrowsze egzemplarze, które znaczymy i pozostawiamy na nasienniki. Nasiona dojrzewają w sierpniu—wrześniu. Ścinamy całe pędy owocujące, które po przesuszeniu omłacamy w worku za pomocą kijów, po czym nasiona czyścimy. Plon nasion wynosi 0,4—1 kg z ara.

34. Lawenda kłosowa — Lavandula spica DC.

Syn. Lavandula latifolia VIII.

(Inne nazwy: spika, lawenda wonna)

Rodzina: Wargowe — Labiatae

Lawenda spika jest półkrzewem wyrastającym do 90 cm wysokości, silnie owłosionym, o długich, rzadkich kwiatostanach (rys. 52). Kwiaty barwy niebieskoliliowej. Różni się od lawendy prawdziwej wyższym wzrostem, silniejszym owłosieniem, budową kwiatostanu i kształtem liści (rys, 51) oraz zawartością i jakością olejku (patrz tablica rozpoznawcza 14). Surowce obu gatunków lawendy różnią się tylko jakością i zapachem olejku. Te subtelne różnice można określić na podstawie żmudnych badań laboratory j nych.

18 — Uprawa i zbiór ziół