I. URZĄDZENIA ELEKTROSTATYCZNE 24
quasi-impulsowe, które nie przepuszczają kilku lub więcej nieparzystych półokresów napięcia prostowanego. Uzyskuje się zmniejszenie zużycia energii, a w szczególnych przypadkach pewien wzrost skuteczności odpylania.
Napięcie zasilania elektrofiltru ma decydujący wpływ na przebieg procesu odpylania w elektrofiltrze, dlatego też utrzymanie optymalnych wielkości przez odpowiednie nastawienie urządzeń regulacyjnych zespołu zasilającego decyduje o skuteczności odpylania. Z analizy zjawisk fizycznych w elektrofiltrze wynika, że skuteczność odpylania (począwszy od napięcia początkowego) ze wzrostem napięcia dąży do jedności. Rzeczywista wartość napięcia jest jednak ograniczona występowaniem przeskoków iskrowych, co 7. kolei powoduje zmniejszenie skuteczności. Proces ten zilustrowano na rys. 1.3.
Występowanie przeskoków iskrowych w elektrofiltrze jest zjawiskiem losowym, które wykazuje zwykle dużą składową deterministyczną. Pojawienie się przeskoków zależy od stanu komory (zachowanie odstępów międzyelektrodowych, występowanie ostrych krawędzi itp.), parametrów odpylanego aerozolu (w tym w dużym stopniu rezystywności i przyczepności warstwy pyłu do elektrod) oraz skuteczności i programu strzepywania elek trod zbiorczych. Analityczne określenie optymalnej wartości napięcia pracy elektrofiltrów jest zagadnieniem trudnym, szczególnie w przypadku elektrofiltrów suchych, gdzie na skuteczność odpylania w dużym stopniu wpływa proces strzepywania elektrod. Stosunkowo dobre przybliżenie zależności skuteczności odpylania (bez uwzględnienia strzepywania) od napięcia zasilającego, przy ustalonym przepływie gazu przez elektrofiltr, określa zależność
gdzie: k — doświadczalnie wyznaczony współczynnik, zależny od typu elektrofiltru i parametrów przepływającego przez elektrofiltr aerozolu; /. — współczynnik określający spadek skuteczności wskutek przeskoków, zależny od prędkości przepływu gazu, długości elektrofiltru oraz typu i właściwości dynamicznych regulatora napięcia;/p(f7) — empiryczna zależność częstości przeskoków od napięcia.
Napięciem elektrofiltru steruje regulator, który powinien spełniać następujące wymagania:
— poprzez kontrolę chwilowej wartości wytrzymałości komory utrzymywać optymalną wartość napięcia pracy elektrofiltru;
— wygaszać przeskoki iskrowe i wyładowania o charakterze łukowym w komorze elektrofiltru;
_ możliwie szybko (z uwzględnieniem przerwy iskrowej) ponownie włączyć napięcie
zasilające po przeskoku;
_zabezpieczyć zespół zasilający przed przeciążeniem prądowym;
_ umożliwić ciągłą regulację napięcia elektrofiltru przy sterowaniu ręcznym, co jest
niezbędne do przeprowadzenia prób diagnostycznych komór i układów zasilania
elektrofiltrów.
Zadania te spełniają produkowane w ZWSS BELOS zespoły zasilające z tyrystorowym członem wykonawczym. Schemat blokowy takiego regulatora przedstawiono na rys. 1.4. Regulatory działają na zasadzie zwiększania wysokiego napięcia z określoną,
Rys. 1.4. Schemat blokowy regulatora napięcia pracy elektrofiltru (wg dokumentacji serwisowej ZWSS BELOS)
I — detektor przeskoków, 2 detektor luku, J — układ uzależnień czasowych, 4 - układ całkujący, 5 - układ sumujący. 6 układ synchronizacji, 7 — układ sterowania kata zataczania tyrystorów, S generator impulsów załączających. 9 - zasilacz, W układ blokowania impulsów załączających, / / układ bezprądowego wyłączania. 12 ogranicznik prądu. 13 — układ rozruchu, 14 — przekaźnik czasowy, 15 układ synchronizacji zaników napięcia
nastawianą prędkością narastania, aż do występowania przeskoku, po czym następuje krótka (z możliwością regulacji czasu trwania) przerwa i ponowne włączenie napięcia obniżonego o nastawianą wartość. Odpowiedni dobór tych nastawień zapewnia możliwość pracy elektrofiltru przy optymalnej wartości napięcia. Regulator zapewnia ponadto korzystny przebieg napięcia przy załączaniu zespołu zasilającego, bezprądowc wyłączenie zespołu i galwaniczne oddzielenie obwodu wysokiego napięcia od obwodów pomiarowych. Obecnie coraz powszechniej są stosowane regulatory napięcia zc sterowaniem Mikroprocesorowym, umożliwiającym współpracę z komputerem nadrzędnym — i realizację optymalizacji zasilania na podstawie kryterium skuteczności odpylania i zużycia energii elektrycznej przez zespół zasilający.
Sposób usuwania pyłu osadzonego na elektrodach zbiorczych i ulotowych jest czynnikiem ecydującym o skuteczności odpylania. Zakładając, że skuteczność usuwania pyłu z elektrod jest wystarczająca (przemywanie elektrod w elektrofiltrach mokrych i uzys-