7.2. ŹRÓDŁA I UKŁADY WODY CHŁODZĄCEJ
Pompy wody chłodzącej mogą być umieszczone bezpośrednio nad brzegiem rzeki lub jeziora (rys. 7.3), w pobliżu budynku elektrowni lub bezpośrednio przy skraplaczach turbin. Rozróżnia się układy z pompownią centralną i z pompami indywidualnymi. W pompowni centralnej równolegle pracujące pompy zasilają skraplacze za pomocą rurociągów tłocznych (wspólnych dla kilku skraplaczy lub oddzielnych dla każdego skraplacza). Pompy indywidualne (jedna bądź dwie na jeden skraplacz) są zlokalizowane najczęściej przy skraplaczach, choć mogą być umieszczone także nad brzegiem rzeki, przy ujęciu wody.
Rys. 7.3. Pompownia nadbrzeżna z ujęciem wody / - pompa; 2 - sito obrotowe; 3 - krata
Jeżeli elektrownia jest położona stosunkowo wysoko nad zwierciadłem wody w rzece lub jeżeli poziom wody ulega dużym zmianom, to regułą jest budowa centralnej pompowni nadbrzeżnej. Jeżeli zmiany poziomu wody w rzece są nieduże i elektrownia jest położona na terenie niezalewanym w czasie wielkiej wody, to korzystne jest doprowadzenie wody do pompowni centralnej położonej w pobliżu elektrowni otwartym kanałem (rys. 7.4). W rzadkich przypadkach woda może być doprowadzona grawitacyjnie aż do indywidualnych pomp przy skraplaczach. Wymaga to jednak odpowiednio głębokich studni czerpalnych i głębokiego posadowienia fundamentów budynku głównego, co znacznie zwiększa koszt budowy elektrowni.
Woda z pompowni centralnych jest tłoczona do skraplaczy rurociągami żelbetowymi lub stalowymi. W scentralizowanym układzie są to zwykle dwa rurociągi magistralne, do których są przyłączone rurociągi doprowadzające wodę do
301