7.2. ŹRÓDŁA I UKŁADY WODY CHŁODZĄCEJ
temperaturę wody pobieranej przez elektrownię, wówczas układ taki zalicza się do obiegów otwartych. Skuteczność chłodzenia zbiornika wody można znacznie zwiększyć przez zainstalowanie w naturalnym lub sztucznym zbiorniku urządzeń rozpryskowych. Powstaje w ten sposób tzw. basen lub staw rozpryskowy, wymagający kilkadziesiąt razy mniejszej powierzchni i mający charakterystykę pośrednią między zbiornikiem chłodzącym a chłodnią kominową. W tego typu urządzeniu chłodzącym woda podgrzana w skraplaczu wraca do basenu pod ciśnieniem rurociągami rozprowadzonymi nad jego powierzchnią. Przez wbudowane w rurociągach specjalne dysze umieszczone 2h-4 m nad powierzchnią basenu woda jest rozpylana na drobne kropelki i opada w postaci drobnego deszczu na powierzchnię wody w zbiorniku. W wyniku znacznego zwiększenia powierzchni styku rozdrobnionej wody z powietrzem zwiększa się zarówno intensywność oddawania ciepła przez konwekcję, jak i intensywność parowania. Zdolność chłodzenia zwiększa się do wartości 40 000 — 60 000 kJ/(m2-h).
Wadą basenów rozpryskowych są duże straty wody wskutek jej unoszenia (3-h7%) oraz zwiększone zużycie energii na pompowanie wody ze względu na wymagane ciśnienie przed dyszami rozpryskowy mi. Z tego powodu ten sposób chłodzenia nie znalazł szerszego zastosowania w energetyce. Jest stosowany niekiedy jako uzupełnienie zasadniczego obiegu chłodzącego zamkniętego ze zbiornikiem wodnym lub obiegu otwartego w okresach wysokich temperatur. W tym drugim przypadku woda podgrzana w skraplaczach jest w okresach letnich zrzucana z powrotem do rzeki za pośrednictwem systemu dysz rozpryskowych. Tego typu układ został zastosowany dla części bloków Elektrowni Połaniec przy szeregowym włączeniu skraplaczy w okresie wysokich temperatur wody w rzece.
Chłodnie atmosferyczne z ciągiem naturalnym lub sztucznym stanowią obecnie najbardziej rozpowszechnione urządzenia do chłodzenia wody w obiegu zamkniętym. Do zasadniczych części chłodni należą: urządzenia rozprowadzające wodę (wodorozdział), zraszalnik, zbiornik wody (basen) pod zraszalnikiem, komin (w chłodniach kominowych), wentylator wraz z napędem (w chłodniach wentylatorowych) oraz eliminator kropelek wody. Przepływ powietrza chłodzącego może być przeciwprądowy lub poprzeczno-przeciwprądowy (stosowany w mniejszych chłodniach). Ze względu na typ zraszalnika chłodnie można podzielić na rozpryskowe, ociekowe i mieszane, ze względu zaś na kształt powłoki - na walcowe, stożkowe i hiperboloidalne.
Na rysunku 7.6 przedstawiono schemat układu chłodni kominowej. Woda podgrzana w skraplaczu jest doprowadzana do urządzenia rozprowadzającego wodę w chłodni, gdzie jest rozdzielana i rozdrabniana na krople za pomocą dysz rozpryskowych (w układzie z wodorozdziałem ciśnieniowym) lub zestawów lejek-talerzyk rozpryskowy (w układzie wodorozdziału z korytami otwartymi).
305