308 309 2

i okresowym sadzeniem cykorii, która szczególnie pobudza cysty do uwalniania larw. a sama nie jest atakowana przez tego pasożyta. Larwy uwolnione z cyst nie znajduje odpowiedniego pożywienia i giną.

Mątwik ziemniaczany — Heterodara rostnchiensls jest pasożytem ziemniaka.

ZESTAWIENIE SYSTEMATYKI NICIENI

Typ: nicienie — Nemaioda Gromada: Adenophorca Podgromada: EnopUa Rząd: EnopUda Rząd: Isolaimida Rząd: Atononchida Rząd: Dorylaimida Rząd: Trichoccphalida Rząd: struńcc — Mermithida Rząd: Muspiceida Podgromada: Chromadoria Rząd: Araeolaimina Rząd: Chromadorida Rząd: Desmoscolecida Rząd: Desmodorida Rząd: Afonhysterida Gromada: Seccrnentea Podgromada: Rhabditida Rząd: Rłiabdilia Rząd: Sirongylida Rząd: Ascaridida Podgromada: Spiruria Rząd: Spirurida Rząd: Camallanida Podgromada: Diplogasteria Rząd: Diplogasterida Rząd: Aphelenchida Rząd: Tylenchida

FILOGENEZA NICIENI

Nicienie pod względem organizacji morfologicznej wykazują mało podobieństw do innych wtómojamówców pozornych. Swoistość budowy nicieni podkreślają: brak protonefrydiów, im właściwe narządy wydalnicze, im włuś-ciwe komórki mięśniowe i brak rzęsek (nawet plemniki są ich pozbawione). T rudno je także porównywać z typami zaliczanymi do wlórnojamowców właściwych. W obrębie wtórnojamowców pozornych mają dwie cechy wspólne

hr/uchorzęskami podobnie wykształcony naskórek, składający się * wielu warstw i występowanie w gardzieli komórek mioepitelialnych. Na tej podstawie cręV systematyków zakłada, że nicienie należy wyprowadzać / brzuchorzęs-ków które w obrębie wtórnojamowców pozornych «| prymitywniejsze ntz nicienie. Trudno ten poglqd przyjąć za właściwy, gdyż brzucho rzęski są nudo plastyczne, wykazują słabe /różnicowanie struktur morfologicznych. Najprawdopodobniej obie grupy miały wspólnego przodka i dalej rozwijały się W oddzielnych liniach.

•ccernentsa

T NICIENIE — ADENOPHOREA BRZUCHORZĘSKI

Ryt. 120. Filofentu nicieni. Fcnogram

Najprymitywniejszymi formami nicieni są gatunki morskie, morze było kolebką typu. W obrębie typu. gromada Aiknophun-a jest niewątpliwie prymitywniejsza i z niej należy wyprowadzać gromadę Secernentca (ryc. 120). U przedstawicieli Adenophorea występuje prostszy układ wydalntc/y. zawiązujący się w ontogenezie przedstawicieli drugiej gromady i /ustępowany układem wyżej uorganizowanym z kanałami wydalniczymt. Poza tym. w obrębie l</cm»-plioreu przeważają formy wolno żyjące, w gromadzie Secernentea przeważają pasożyty, nicienie o bardziej złożonej biologii.

Nicienie są grupą wyspecjalizowaną. Nuleżące do nich gatunki są szczególnie przystosowane do życia pomiędzy szczątkami organicznymi, w osadach dennych zbiorników wodnych, w glebie, w tkankach zwierząt i co jest rzadkie u pusożytów, w tkankuch roślin. Stąd można wnioskować, że są nuipruw-dopodobniej ślepą gałęzią drzewa rodowego wielokomórkowców (ryc 294), W obrębie wyższych typów wtórnojamowców pozornych najhardziej zbliżone są budową do nitnikowców, nie wiadomo jednak czy są grupą wyjściową dlii nich (zob. też filogeneza nitnikowców), gdyż dowodów bezpośrednich paleontologicznych brak.