3097820014016901286928380578 n

136    | Rozdział 6

I.

WPROWADZENIE

Czasami wskazane jest zahamowanie lub wzmożenie odpowiedzi immunologicznej wybrane antygeny. Osiąga się to przez regulację odporności.

na

1.    Zahamowanie odpowiedzi immunologicznej może być stosowane w takich okolicznościach. jak:

a.    Stany alergiczne, obejmujące reakcje nadwrażliwości zarówno natychmiastowej, jak i opóźnionej, które można opanować przez zahamowanie odpowiedzi immunologicznej.

b.    Choroby autoimmunologiczne. w przebiegu których układ immunologiczny wytwarza autoprzeciwciała skierowane przeciw własnym antygenom, co powoduje uszkodzenie własnych, prawidłowych tkanek. W tym wypadku zahamowanie odpowiedzi immunologicznej jest uzasadnionym sposobem leczenia.

c.    Przedłużenie czasu przeżycia przeszczepu można uzyskać przez zahamowanie odpowiedzi immunologicznej pacjentów, ponieważ proces odrzucania przeszczepionych tkanek i narządów związany jest z komórkową i humoralną reakcją ustroju biorcy.

2.    Wzmożenie odpowiedzi immunologicznej jest korzystnym postępowaniem terapeutycznym u pacjentów z występującymi niedoborami immunologicznymi.

BJ Stan reaktywności jest kluczem do immunoregulacji.

1. Stan areaktywności

a.    Definicja. Areaktywność to brak odpowiedzi immunologicznej na substancję, która w stanach prawidłowych byłaby immunogenna. Mimo iż substancja taka ma wszystkie konieczne cechy antygenowości, nie wywołuje odpowiedzi immunologicznej.

b.    Klasyfikacja. Immunosupresja i tolerancja to dwie kategorie stanu areaktywności. Różnice występujące między nimi są głównie ilościowe.

(1)    Immunosupresja związana jest ze znacznym zmniejszeniem stanu reaktywności immunologicznej organizmu. Zmniejszenie reaktywności może być spowodowane przez:

(a)    wrodzony defekt,

(b)    nabyty stan zmniejszenia odporności; przyczynami nabytych niedoborów immunologicznych są zakażenia (np. ludzkim wirusem niedoboru immunologicznego — HIV), nowotwory złośliwe, niedożywienie lub terapia środkami immunosupresyjnymi i cytotoksycznymi.

(2)    Tolerancja jest stanem bardziej ograniczonym i rozumiana jest jako brak selektywnej odpowiedzi immunologicznej, a zatem jest to stan szczególnej areaktywności (tj. stan immunotolerancji).

2. Wzmożenie reaktywności

a.    Immunopotencjalizacja to swoiste lub nieswoiste wzmaganie reaktywności im munologicznej

b.    Adiuwanty są związkami, które podane z antygenem wzmagają przeciwko niemu odpowiedź, immunologiczną bądź też indukują odpowiedź immunologiczną przeciw ko antygenowi, który podany bez adiuwantu jest nieimmunogenny \dtfuucja podam* przez tłumacza].

Naturalne procesy regulujące odpowiedź immunologiczną

1.    Limfocyty T supresorowe (Ts) są aktywowane podczas odpowiedzi immunologicznej Komórki Ts regulują proces proliferacji i dojrzewania immunokompctentnych komórek l ' B.

2.    Restrykcja głównego kompleksu zgodności tkankowej <major histocompatiM * comple.x — MHC) jest mechanizmem regulacyjnym podlegającym samokontroli