319

Gips dwuwodny - zwyczajowa nazwa dwuwodnego siarczanu(VI) wapnia.

Gips półwodny - zwyczajowa nazwa CaS0₄‘/2H₂0. Inna nazwa pólhydrat.

Gips syntetyczny - dwuwodny siarczan(VI) wapnia otrzymywany w instalacjach odsiarczania spalin metodą mokrą wapienną. Inne nazwy - desulfogips, reagips, gips techniczny.

Granulowany żużel wielkopiecowy - produkt uboczny powstający w procesie wytapiania surówki żelaza w wielkim piecu, składający się głównie z fazy szklistej, bogatej w CaO, Si0₂, Np.₂0₃ i MgO, o uziarnieniu piasku, uzyskiwany w wyniku szybkiego chłodzenia płynnego żużla wodą.

Hydratacja spoiwa - ogół zjawisk fizycznych i reakcji chemicznych, zachodzących w układach spoiwo - woda, lub spoiwo - roztwór wodny.

Hydrofilowa substancja - substancja przyciągająca cząsteczki wody.

Hydrofobowa substancja - substancja odpychająca cząsteczki wody.

Kamień gipsowy - rozkruszony gips naturalny.

Kamień wapienny - rozkruszony wapień.

Klasa wytrzymałości betonu - symbol literowo-liczbowy, oznaczający beton zwykły np. C30/37 lub lekki np. LC50/55 o określonej wytrzymałości na ściskanie. Pierwsza liczba oznacza wytrzymałość charakterystyczną betonu, oznaczoną na próbkach walcowych, druga zaś, wytrzymałość próbek sześciennych o wielkości krawędzach 150 mm.

Klasa wytrzymałości cementu - symbol liczbowy np. 32,5; odpowiadający klasie wytrzymałości na ściskanie próbek zaprawy normowej po 28 dniach twardnienia, przygotowanej i zbadanej zgodnie z wymaganiami PN-EN 196-1.

Klasyfikacja Tokarskiego - powszechnie używany podział krajowych surowców ceramiki budowlanej. Kryteriami podziału są: skład chemiczny i pochodzenie geologiczne surowców oraz ich właściwości technologiczne.

Klinkier budowlany - cegła klinkierowa budowlana - wypalane ceramiczne cegły i elementy budowlane konstrukcyjne i elewacyjne o wysokiej wytrzymałości i odporności na czynniki atmosferyczne.

Klinkier drogowy - wypalone ceramiczne kształtki o silnie spieczonym czerepie, przeznaczone do wykładania nawierzchni, o wysokiej odporności na ścieranie, uderzenie i czynniki atmosferyczne.

Klinkier portlandzki - półprodukt w procesie wytwarzania cementu, otrzymywany w wyniku wypalenia w temperaturze około 1450°C odpowiednio zestawionej mieszaniny surowcowej, składający się głównie z krzemianów wapnia (C₃S i (3-C₂S), zawierający również glinian trójwapniowy C₃A oraz glinożelazian czterowapniowy C₄AF.

Kohezja - wzajemne przyciąganie się cząsteczek danej substancji, spowodowane siłami oddziaływań międzycząsteczkowych.

Konsystencja - miara spójności i odkształcalności świeżych zapraw i mieszanek betonowych.

319