360

351

Porzeczka czarna

niowej lub saletrzaku (przed kwitnieniem), 2—3 q superfosfatu lub toma~ syny oraz 2 q soli potasowej 40°/o. Na glebie żyznej dawkę wyżej podaną .należy zmniejszyć.

Zakładanie plantacji. Porzeczka czarna łatwo rozmnaża się z sadzonek zdrewniałych, przygotowanych wczesną wiosną. W tym celu należy zeszłoroczne zdrowe i silne pędy odciąć z matecznych krzewów i pociąć na sadzonki-długości 15—20 cm. Każdą sadzonkę ścina się skośnie z dołu pod samym oczkiem, u góry tnie się równo nad oczkiem.

Należy uważać, aby nóż .był ostry i dolne cięcie sadzonki było wykonane gładko i nie miało szarpanej rany. Jak tylko gleba dostatecznie obeschnie, wysadza się sadzonki na zagony (odpowiednio przygotowane jak na rozsadniku), umieszczając je w ziemi nieco skośnie w ten sposób, aby 1 lub 2 oczka znajdowały się ponad ziemią. Sadzonki wysadza się w odstępach 30X10 cm; zwykle do jesieni są silnie ukorzenione o łodygach wyrośniętych. Drugi sposób rozmnażania porzeczki czarnej polega na przygotowaniu we wrześniu sadzonek z pędów półzdrewniałych, jednorocznych; części miękkie wierzchołkowe są odrzucane. Sadzonki te po upływie roku dają silne krzaki. Do sadzenia bierzemy dobrze wyrośnięte o 5—8 silnych pędach.

Porzeczka czarna silnie rozrasta się, dlatego należy wysadzać ją w odstępach 2X2 m; sadzimy jesienią lub wczesną wiosną w małe dołki, głębokości 25—30 cm. Korzenie należy ułożyć” równomiernie nie zawijając ich i dobrze obcisnąć ziemię nogą wokoło sadzonki, a po tym powierzchnię spulchnić.

Dobrze założona plantacja i odpowiednio nawożona daje zadowalające plony przez kilkanaście lat.

Zbiór, suszenie, przechowywanie. Zbiór liści przeprowadza się od 3 roku istnienia plantacji. Zrywa się najwyżej ⁱlz liści na krzaku, zbierając liście młode, jednak już wyrośnięte do normalnej wielkości. Liście zebrane za późno (po owocowaniu) są szorstkie, często poplamione z brunatnymi .brzegami (uszkodzone przez choroby i szkodniki).

Liście porzeczki czarnej suszy się w suszarni naturalnej, przy silnym przewiewie, rozłożone cienką warstwą. Nie należy przetrzymywać liści zbyt długo w koszu, jak i suszyć w grubej warstwie, gdyż łatwo zagrzewają się i brunatnieją, dając bezwartościowy surowiec. Po starannym suszeniu należy liście dokładnie przesortować według wymagań handlowych; należy odrzucić liście zbrunatniałe, chore, gałązki oraz domieszki innych roślin.

Surowiec pakuje się szczelnie do toreb papierowych i przechowuje w pomieszczeniach suchych i przewiewnych. Odstawia się do punktu skupu w dni pogodne, bezdeszczowe.