372

13.5.3. Technika zgrzewania dyfuzyjnego

Złącze otrzymuje się w wyniku współdziałania ciśnienia i temperatury w czasie. Docisk można stosować w piecu próżniowym, w atmosferze ochronnej (|azy) a nawet w solach hartowniczych. Na rysunku 13^11 pokazany jest schemat urządzenia do dyfuzyjnego zgrzewania materiałów. Złącze pomiędzy spajanymi materiałami może tworzyć się na skutek dyfuzji lub reakcji w stanie stałym (dyfuzji reaktywnej). Wytrzymałość mechaniczna połączeń zależy głównie od temperatury i czasu zgrzewania, a w znacznie mniejszym stopniu od nacisku na próbkę w czasie zgrzewania. Dowodzi to, że proces zgrzewania dyfuzyjnego można rozpatrywać jak proces spiekania proszków. Odmianą zgrzewania dyfuzyjnego jest bezpośrednie spajanie ceramiki A1₂0₃ z Cu z wykorzystaniem eutektyki Cu-Cu₂0 w atmosferze wodoru i azotu.

Rys. 13.11. Schemat urządzenia do dyfuzyjnegi zgrzewania materiałów: 1 - przedmiot zgrzewany, 2 - klosz próżniowy, 3 - grzejnik do podgrzewania przedmiotu zgrzewanego, 4 - termopara, 5 - system pomp obrotowej i dyfuzyjnej, 6 - pompa olejowa, 7 - konstrukcja nośna zgrzewarki, kW - układ zasilania, T - układ rejestracji temperatury

13.5.4. Technika spajania szkliwami

Warstwę szkliwa (lutu szklanego) nanosi się metodą natrysku na łączone ze sobą powierzchnie elementów metalowych. Następnie warstwy te są spiekane (glazurowane) a w końcu po zmontowaniu przedmiotu łączonego (np. obudowy) następuje spajanie

372