Uo(YkmA*ia- :
W ujęciu kinematycznym można powiedzieć, że powierzchnia płynna ma stałe współrzędne w układzie Lagrange’a, powierzchnia kontrolna zaś — stałe współrzędne w układzie Eulera.
Różnica między obiema powierzchniami przejawia się na etapie formułowania praw zachowania dla rozważanego układu (przy zapisie całkowym), natomiast zanika po przekształceniu tych praw do postaci lokalnej (zapis różniczkowy). Przemieszczająca się materia obok masy unosi ze sobą także inne wielkości fizykochemiczne. W mechanice z wielkości tych najbardziej interesują nas pęd, moment pędu, różne postacie energii, masa substancji rozpuszczonych oraz entropia. Zmiana gęstości rozkładu każdej z takich wielkości w ustalonym punkcie może wynikać z jej przemieszczenia wraz z substancją, z prędkością płynięcia, czyli z adwekcji — symbol u w relacji (2.4), z jej ruchu chaotycznego z prędkością c,„ w (2.4), co określane jest mianem transportu molekularnego (np. dyfuzja i przewodzenie ciepła), a także może być rezultatem działania czynników źródłowych (reakcje i przemiany chemiczne, fizyczne i biologiczne). Jeżeli przy formułowaniu prawa fizycznego posługujemy się objętością kontrolną, to musimy uwzględniać wszystkie trzy wymienione wyżej czynniki. Z kolei dla objętości płynnej pomijamy adwekcję.
Dodajmy jeszcze, że w uzasadnionych przypadkach (np. przepływy wielofazowe) możemy definiować objętość ruchomą (rys. 2.2c), która porusza się z pewną niezerową prędkośĆią, różną od prędkości adwekcji.