3(6)

2

ruch czynnika można określić jako prostoliniowy, gdy za prędkość strumienia przyjmuje się średnią prędkość przepływu. Rysunek 1 podaje dwa przykłady ruchu burzliwego, które pokazują charakter spłaszczonej krzywej rozkładu prędkości.

Rozpatrując następnie dowolnie długi odcinek przewodu o zmiennych przekrojach, zakłada się analogicznie, że do każdego przekroju dopływa i odpływa na sekundę ta sama ilość czynnika i że wszystkie przekroje są wypełnione czynnikiem, a więc nie powstają żadne puste miejsca (rys. 2).

Dla uproszczenia zakłada się, że czynnik jest nieściśliwą cieczą o stałej temperaturze i przepływa poziomo, czyli że różnice wysokości nie mają wpływu.

Aj    A2    A3

1 i i Tj .	| j — 1 i2 ^s	1 i \ i T3
-1—____ i ^wi	i j ^w2	\ ^1 w3
i Vi j **■*■'— j 1	- -(-*•- -i ^V2j 1 1	! v, / i 1

I    II    III

Rys. 2. Przepływ w przewodzie o przekroju zmiennym Oznaczywszy przez:

M - natężenie przepływu (zwane często przepływem) masy, tj. masę czynnika do-pływająccgo i odpływającego w ciągu sekundy z dowolnego przekroju przewodu, kg/s,

V - natężenie przepływu objętości, tj. objętość czynnika dopływającego i odpływającego w ciągu sekundy z dowolnego przekroju przewodu, m³ /s,

A - powierzchnię przekroju przewodu w dowolnym miejscu, m²,

P- ciśnienie bezwzględne, Pa (N/m²),

g - przyspieszenie ziemskie, 9.81 m/s², w - średnią prędkość przepływu w badanym miejscu przewodu, m/s,