402

Ślaz dziki 393

roślach i przy drogach. Równie dobrze rośnie na słońcu, jak i w miejscach lekko zacienionych. W uprawie udaje się bardzo dobrze na glebach śred-dnich i lżejszych, jednak dostatecznie żyznych. Nadaje się do obsadzania nieużytków, wtedy jednak wyrasta słabiej i daje niższy plon. Nie znosi gleb zbyt mokrych.

Uprawa roli i nawożenie. W zasadzie ślaz dziki uprawiamy jako roślinę jednoroczną, czasem dwuletnią. Ze względu na silnie rozwinięty system korzeniowy wymaga on głębokiej orki przedzimowej z pogłębiaczem.

Najlepszym stanowiskiem w płodozmianie jest pole w drugim roku po okopowych na oborniku. Uprawiany w trzecim roku po oborniku na glebach słabszych wymaga dodatkowego nawożenia mineralnego z przewagą, nawozów fosforowo-azotowych.

Rozmnażanie. Ślaz dziki rozmnaża się wyłącznie z nasion. 1 g zawiera około 330 nasion; 1000 nasion waży 3,2 g. Siła kiełkowania wynosi 80%; nasiona długo i nierównomiernie kiełkują 20 do 30 dni i zachowują zdolność kiełkowania do 2 lat.

Zakładanie plantacji. Wysiew nasion, zwłaszcza na glebie lżejszej możemy stosować późną jesienią — w październiku lub bardzo wczesną wiosną od marca do początku kwietnia. Ze względu na długi okres kiełkowania nasion zaleca się wysiew ślazu razem z nasionami szybko kiełkującymi, jak np. sałata, gorczyca biała. Umożliwia to nam przeprowadzenie prac pie_ ięgnacyjnyeh przed wzejściem ślazu. Nasiona wysiewa się ręcznym siew-niczkiem wprost na miejsce stałe w odstępach rzędów 40X50 cm, na głębokość do 1 cm. Przy wiosennym wysiewie wskazane jest zasiew zwałować, zwłaszcza na glebie lżejszej. Do obsiania 1 ha potrzeba około 4—6 kg nasion.

Pielęgnowanie. Prace pielęgnacyjne polegają na przerywce siewek oraz utrzymaniu powierzchni w stanie spulchnionym, przede wszystkim w czasie kiełkowania nasion w pierwszym okresie wzrostu roślin; stosuje się, przy tym jednokrotne od chwasz.cz anie rzędów siewnych, a w miarę potrzeby lekkie obredlanie roślin.

Zbiór, suszenie, przechowywanie. Kwiaty ślazu zrywa się w miarę zakwitania codziennie lub co drugi dzień w dni pogodne, po obeschnięciu rannej rosy. Zrywa się je wraz z kielichem, delikatnie, nie gniotąc. Podczas zbioru należy je układać luźno w przewiewnych koszach. W początkowym okresie kwitnienia roślin wprawna pracownica zbierze około 2,5 kg świeżych kwiatów w ciągu 1 godziny.

Kwiaty suszyć należy rozkładając je cienką warstwą na rafkach lub na rozłożonych papierach, w suszarni naturalnej albo na przewiewnym strychu. Schną dosyć łatwo i szybko. Podczas suszenia kwiaty zmieniają barwę, tj. ciemnieją, po ususzeniu stają się fioletowe. Z 5—6 kg świeżych kwiatów otrzymuje się 1 kg suszu.