11.2. REAKCJE ROZSZCZEPIENIA JĄDER PIERWIASTKÓW CIĘŻKICH
Reakcja rozszczepienia następuje po wychwycie neutronu przez jądro pierwiastka ciężkiego, w szczególności uranu, plutonu i toru. Odkrycie reakcji rozszczepienia było dziełem fizyków niemieckich O. Hahna i F. Strassmanna w 1939 roku. Obecnie powszechnie wykorzystywana w energetyce jądrowej jest reakcja rozszczepienia jąder izotopu uranu 2^U (rys. 11.2).
Rys. 11.2. Przebieg reakcji rozszczepienia jądra 2MU w czasie
/ - wychwyt neutronu przez jądro; II, II' - wzbudzone jądro izotopu - deformacja i rozpad jądra; III - powstanie dwóch fragmentów rozszczepienia i wydzielenie neutronów rozszczepieniowych; IV - natychmiastowe promieniowanie y; V - opóźnione promieniowanie /? i y
Jądro takie pod wpływem działania neutronu termicznego (o energii ok. 0,025 eV) ulega przeobrażeniu we wzbudzone (drgające) jądro izotopu uranu 292U. Tak powstałe jądro dzieli się samorzutnie na dwa nowe jądra lżejszych pierwiastków (tzw. fragmentów rozszczepienia), z jednoczesnym wydzieleniem energii Q i wyzwoleniem pewnej liczby (0-h8) neutronów, średnio 2,5 neutrona. Reakcję tę przedstawić można symbolicznie
^92U + ón —> ^92U —> 2,‘Fi + 2JF2 + 2,5In + Q (11.3)
Najbardziej prawdopodobne wartości liczb masowych powstałych jąder (fragmentów) F] i F2 wynoszą .di = 95 i A2 = 139 i odpowiednio liczb atomowych Z, = 38 i Z2 = 54 (rys. 11.3). Fragmenty rozszczepienia są promieniotwórcze i dająpoczątek tzw. łańcucha rozpadu promieniotwórczego fi.
Główną część energii rozszczepienia (ok. 85%) stanowi energia kinetyczna fragmentów rozszczepienia, oddalających się od siebie z ogromną prędkością. Na skutek zderzeń z innymi jądrami energia kinetyczna zamienia się prawie całkowicie
429