437

437

ciftju. które itmc lif przechodziły pomiędzy chaty wieśniacze, rozaotiły lekarstwa, własnemi rękami otmięzywnły rany, a często ««orovy poboiaoMil wiedzione, najniższe około chorych odbywały posługi. Były pomiędzy niemi takie, które ta przykładem iv. Jadwigi nigdy nie nosiły rakien ani drogich mi nawet nowych, tylko Juk przenoszone, ożywały uiwycsaj koaaul i zgrzebnego płótna a w dnia postne włotiennie, ściskały się paskiem goździami nabitym, przez cało życie nic tknęły mięta, prze* cały adwent i wielki post tyły tylko chichem i wodę, całe dnie w ciężkiój trawiły pracy—a Ue tylko zoatawało im czaau od zajęć obowiązkowych, obracały go na najniższe obsługi około chorych, których znajdowały w twych wioskach. Takie niewiasty zakładały przy swoich zamkach szpitale, w których zbierała af nędza i kalectwo z całego państwa—a te szpitale były dla nich najkwietnirjzzę biesiadą i Mjulobienszym turniejem. Nic wszystkie zapewne umiały się zdobyć na takie wzniosie zaparcie się siebie dla iniłoóti bliźniego; nie przy takich przykładach rzadka to była niewiasta, któraby przynajmniej nie poczuwała się do obowiązku opiekowania ńę poddanym sobie ludem i tego obowiązku nie dopełniał* wedle sil swoich. Rzadka tói była taka, któraby nie miała w pamięci swego parafialnego kościoła. nie zasilała awemi funduszami tyle podówczas potrzebnych i pracowitych klasztorów i nie pamiętała