44,45 2

44    Teorie literatury XX wieku

E.N. Bruss, Beautiful Theories: The Spectacle ofDiscourse in Contemporary Criticism, Baltimore 1982.

A. Burzyńska, Anty-Teoria literatury, Kraków 2006.

A. Burzyńska, Poetyka po struktura/izmie, [w:] Poetyka bez granic, red. W. Bolecki, W. Tomasik, Warszawa 1995.

A. Burzyńska, Poststrukturalizm, dekonstrukcja, feminizm, „gender", dyskursy mniejszości i co dalej?, [w:] Sporne i bezsporne problemy współczesnej wiedzy o literaturze, red. W. Bolecki, R. Nycz, Warszawa 2002.

A. Burzyńska, Teoria czy postteoria?, [w:] Kryzys czy przełom. Studia z teorii i historii literatury, red. M. Lubelska, A. Łebkowska, Kraków 1994.

Consequences ofTheory, red. J. Arac, B. Johnson, Baltimore—London 1991.

T. F.agleton, After Theory, New York 2003.

The Futurę ofLiterary Theory, red. R. Cohen, New York-London 1989.

P. Griffith, Literary Theory and English Teaching, Miltar Keynes-Philadelphia 1987.

M. Kricger, The Institution ofTheory, Baltimore-London 1994.

M. Krieger, Literary lnvention andthe Impulse to Theoretical Change, „NLH” 1986, nr 18, s. 191-208.

M. Krieger, Words about Words about Words: Theory, Criticism, and the Literary Text, Baltimore-London 1988.

Kryzys czy przełom. Studia z teorii i historii literatury, red. M. Lubelska, A. Łebkowska, Kraków 1994.

Life after Theory, red. M. Payne, J. Schad, London-New York 2003.

Literary Theorys Futurę, red. J. Natoli, Urbana 1989.

Literary Theory Today, red. P. Collier, H. Geyer-Ryan, New York 1990.

S. Lynn, Tcxts and Contexts: Wriling about Literaturę with Critical Theory, New York 1994.

Po struktura/izmie. Współczesne badania teoretyczno/iterackie, red. R. Nycz, Wrocław 1992.

W. Righter, The Myth ofTheory, Cambridge 1994.

Sporne i bezsporne problemy współczesnej wiedzy o literaturze, red. W. Bolecki, R. Nycz, Warszawa 2002.

Pracing Literary Theory, red. J. Natoli, Urbana-Chicago 1987.

Wriling Theory and Critical Theory, red. J. Clifford, J. Schilb, New York 1994.

Anna Burzyńska

I. Psychoanaliza

Materiał wyobrażeń seksualnych nie może byćprzedstawiony w marzeniu sennym we właściwej postaci, lecz musi zostać zastąpiony w jego treści poprzez napomknienia, aluzje i inne sposoby pośredniego przedstawiania, które nie są w marzeniu sennym bezpośrednio zrozumiałe.

Sigmund Freud'

Nieświadomość zrozumiemy być może najlepiej, jeśli pojmiemy ją jako naturalny organ obdarzony specyficzną dlań energią twórczą.

Carl Gustav Jung'

Nieświadomość ustrukturowana jest jak

JucqucN Liu an¹

jfzyt-