Bogdan Rączkowski - BHP w praktyce Rozdziaf 15
Odmrożenia są to uszkodzenia tkanek miękkich wywołane miejscowym działaniem zimna.
Rozróżnia się trzy stopnie odmrożeń:
o I stopień - zblednięcie i zdrętwienie odmrożonej części ciała, pieczenie skóry; © II stopień - oprócz sinoczerwonego zabarwienia skóry pojawiają się pęcherze wypełnione płynem surowicowym;
© III stopień - dochodzi do martwicy tkanek.
Pierwsza pomoc:
0 odmrożone miejsca stopniowo ogrzać (przy I stopniu);
• nałożyć jałowy opatrunek (II, III stopień);
• podać środki przeciwbólowe (II, III stopień);
0 przewieźć chorego do szpitala (II, III stopień);
° przy wszystkich stopniach odmrożenia podawać ciepłe płyny do picia.
Działanie prądu na organizm człowieka ma działanie:
• miejscowe, w postaci oparzenia;
• ogólne - w postaci zaburzeń rytmu serca, włącznie z niebezpieczeństwem zatrzymania krążenia.
Pierwsza pomoc:
B natychmiast uwolnić porażonego spod działania prądu elektrycznego przez:
- wyłączenie napięcia właściwego obwodu elektrycznego,
- odciągnięcie porażonego od urządzeń będących pod napięciem (należy pamiętać o stosowaniu przez ratującego odpowiedniego zabezpieczenia siebie przed porażeniem);
• w zależności od stanu porażonego zastosować odpowiednie czynności ratownicze:
- przy zatrzymaniu oddechu - sztuczne oddychanie,
- przy zatrzymaniu czynności serca - masaż serca,
- przy oparzeniach, krwotokach, zranieniach itd. postępować, jak w takich przypadkach jest konieczne.
‘ierwszą czynnością jest zapewnienie drożności dróg oddechowych przez uło-;enie poszkodowanego w pozycji na plecach na twardym podłożu oraz odchy-enie głowy ku tyłowi. Kontrolujemy, czy w jamie ustnej nie ma przedmiotów za-turzających drożność dróg oddechowych, np. proteza, inne obce ciała.
o Prowadzący sztuczne oddychanie klęka z boku poszkodowanego.
© Żuchwę wraz z głową odchylamy ku górze i ku tyłowi.
o Wdmuchiwanie powietrza do ust chorego każdorazowo poprzedzone jest głębokim wdechem ratownika. Prawidłowa objętość wdmuchiwanego powietrza do płuc sygnalizowana jest uniesieniem się klatki piersiowej poszkodowanego.
o Przy każdorazowym wdmuchiwaniu powietrza do ust chorego należy zatykać mu nos palcami wolnej ręki.
o Po odjęciu ust od ust chorego klatka piersiowa na skutek sprężystości jej ścian opada i wysłuchuje się szmer biernego wydechu poszkodowanego.
o Częstotliwość sztucznego oddychania - 1 wdmuchnięcie co 5 sekund.
Jest zabiegiem wykonywanym jednocześnie ze sztucznym oddychaniem i obie te
czynności muszą być ze sobą zsynchronizowane, o czym powiemy poniżej.
Kolejne czynności przy wykonywaniu masażu serca:
- ratowany spoczywa w pozycji leżącej na wznak na twardym podłożu, tak jak przy prowadzeniu sztucznego oddychania,
- prowadzący masaż serca klęka z boku poszkodowanego,
- dłonie ułożone jedna na drugiej kładziemy na 1/3 dolnej części mostka, mając wyprostowane przedramiona w obu stawach łokciowych,
- ucisk wykonujemy dynamicznie, przenosząc ciężar tułowia na wyprostowane przedramiona,
- warunkiem skuteczności masażu serca jest obniżenie się poziomu mostka o około 4 cm,
- masaż wykonywany jest z częstotliwością około 60 razy na minutę.
Zgodnie z wytycznymi udzielania pierwszej pomocy:
1) nie zaleca się badania tętna przez laików jako kryterium rozpoznawania ustania krążenia krwi; zaleca się natomiast obserwację, czy po wykonaniu dwóch wdmuchnięć rozpoczynających sztuczne oddychanie poszkodowany poruszył się lub/i zakaszlał. Jeżeli po wykonaniu dwóch wdmuchnięć rozpoczynających sztuczne oddychanie, poszkodowany poruszył się lub/i zakaszlał, oznacza to, że ma zachowaną pracę serca i nie należy uciskać mostka (w trakcie dalszej wentylacji należy nadal obserwować, czy poszkodowany porusza się lub kaszle). Jeżeli natomiast poszkodowany nie porusza się i/lub nie kaszle po wdmuchnięciach, należy rozpocząć reanimację;
2) podczas reanimacji należy stosować proporcję uciśnięć do wdmuchnięć 30 : 2;
3) do ust nieprzytomnego poszkodowanego zaleca się zaglądać dopiero po, a nie przed odchyleniem głowy.
985