529 2

14.1. OBIEGI STOSOWANE W ELEKTROWNIACH Z SILNIKAMI SPALINOWYMI

jego doprowadzania, jest spalane przy stałym ciśnieniu, po czym rozpręża się adiabatycznie na drodze 2-3. W martwym zewnętrznym położeniu otwiera się zawór wylotowy i gazy spalinowe po wyrównaniu ich ciśnienia z atmosferą z p₃ do p_Ą = p₀ zostają przy ruchu powrotnym tłoka usunięte na zewnątrz. W martwym wewnętrznym położeniu tłoka zamyka się zawór wylotowy, a otwiera zawór wlotowy, dzięki czemu przy kolejnym ruchu tłoka następuje zassanie powietrza przy ciśnieniu p₀ na drodze 5-4, po czym zamyka się zawór wlotowy, a tłok, wracając, spręża powietrze na drodze 4-1 do ciśnienia /?,.

Istotą tego obiegu jest sprężanie do wysokiego ciśnienia i wynikającej stąd wysokiej temperatury, powyżej temperatury zapłonu paliwa. Jest to możliwe dzięki temu, że sprężane jest samo powietrze (nie zachodzi obawa samozapłonu), a paliwo dostarcza się dopiero w chwili, w której ma być spalane, i wówczas zapłon następuje samoczynnie, bez potrzeby świec zapłonowych, jak ma to miejsce w silnikach Otto. Miarą obciążenia silnika Diesla jest wielkość cp = V₂/V_u nazywana stopniem obciążenia, oraz stopień sprężania e = VJV\. Paliwo wtryskiwane do silnika Diesla powinno charakteryzować się szybkim i łatwym zapłonem przy temperaturze panującej w cylindrze po sprężeniu powietrza, to zaś zależy od stopnia sprężania i tzw. liczby cetenowej, charakteryzującej paliwo. Olej napędowy używany w silnikach Diesla ma, zależnie od gatunku i pochodzenia, liczbę ce-tenową 40-h65.

Z dostarczonego do obiegu Diesla ciepła

(14.8)

(14.9)

(14.10)

qd = c_p(T₂ - 7j)

zostanie odprowadzone do dolnego źródła

q_a = c_v(J₃ - T₄) reszta zaś zostanie zamieniona na pracę

L = q_d- q_a = c_p{T₂ - 7j) - c_v(T₃ - T_ą)

Stąd sprawność teoretyczna obiegu Diesla

c_p(T₂ — T\) — c_v(T₃ — Tą) c_p(T₂ - 7j)

(14.11)

a po przekształceniu

(14.12)

529