544

/ ■ -0.40 m. W drugim przypadku korekcja będzie polegała na zakpieniu soczewki l\ = -11,50dptr. soczewką I)_K « -10,00 dptr.. co leź umożliwi wygodna długotrwałą pracę z bliska.

Na podstawie lego przykładu postarajmy się sformułować zasady korekcji król-kow/roc/nuści i nadwzroczności oraz prczbiopii. Stosując soczewkę D_K = -11.50 dptr dla oka o refrakcji R = -10 dptr. powiedzieliśmy. ze punkt daleki przesunął się do nieskoffczoności. Tak. ponieważ korekcja krótkowzroczności i nadwzroczności polega na dobraniu takiej soczewki okularowej, oby obraz punktu nicskoifczenie odległego utw^yrzony przez tę soczewkę pokrywał się i punktem dalekim oka. Inaczej mówiąc, musimy wybrać taką soczewkę, która po ustawieniu przed okiem miałaby ognisko obrazowe w punkcie dalekim oka (ryc. 16.22). Wtedy płaszczyzna ogniskowa obrazowa układu: soczewka korekcyjna + układ optyczny oka jest styczna do siatkówki oka meakomodująccgo. Układ ten jest miarowy.

Z powyższego wynika jednocześnie, źc moc soczewki korekcyjnej jest równa w przybliżeniu refrakcji oka; bow iem soczewka korekcyjna znajduje się w pew nej odległości / od oka (ryc. 16.22). Korzystając ze wzoru (16.17) można obliczyć zdolność skupiającą soczewki korekcyjnej koniecznej do korekcji oka o refrakcji R i ustawionej w odległości l od niego:

°‘-7TS    "W

Ze wzoru tego wynika, że przy krótkowzroczności |Ż>_K| < \R\ . a przy nadwzroczności |/\| > \R\. Dlatego zmieniając korekcję okularową na korekcję za pomocą soczewek kontaktowych w przypadku krótkowzroczności soczewki kon-

Ryc. 16.22. Zagada korekcji nad- i krótkowzroczności polega na dobraniu takiej soczewki korekcyjnej, aby jej ognitko obrazowe F‘ pokryło się z punktem dalekim oka D

544