3tom061

2 WYTWARZANIE ENERGII ELEKTRYCZNEJ 124

Rys. 2.47. Charakterystyka uniwersalna młyna misowo-rolkowego

B_m — wydajność młyna, V_m przepływ powietrza, R_hh — jakość przemiału, e_m jednostkowe zużycie energii na przemiał

Rys. 2.48. Charakterystyka sprężu Ap_w i sprawności ij_w wentylatora oraz typowa charakterystyka układu technologicznego Ap_u

zdefiniowany jako przyrost energii gazu przetłaczanego, odniesiony do 1 m³, a więc jest to różnica ciśnień całkowitych gazu na wylocie i wlocie wentylatora.

(2.68)

P„ =

Zapotrzebowanie na moc na walc wentylatora określa się z zależności V_wAp_w

w której: V_w — wydajność objętościowa wentylatora; Ap„ — spręż; — sprawność wentylatora.

Podstawowe dane wentylatorów stosowanych w elektrowniach krajowych przedstawiono w tabl. 2.15. Wentylatory wykazują charakterystyczną zmienność sprężu

Tablica 2.15. Dane znamionowe wentylatorów stosowanych w elektrowniach krajowych

Rodzaj wentylatorów	Wydaj ność m^3/s	Spręż Pa	Spraw ność %	Prędkość obrotowa obr/s	Moc silnika kW	Typ kotła	Liczba na kocioł szt.
Wentylatory powietrza	37,5	4020	75	16,3	260	OP-230b	2
	77,5	3100	60	1225	315	OP-380k	2
	77	3450	75	9,8	400	OP-380b	2
	82	3920	80	24,8	500	OP-650b i k	3
	215	5700	87	24,8	1800	BB-1150	2
— pierwotnego	105	5194	75	15	1000	)	1
— wtórnego	125	4018	86	24,8	1250	>BP-1150	2
młynowego	43,6	9310	75	24,8	850	J	6
Wentylatory spalin	58	3100	80	16,3	500	OP-230b	2
	140/115	2800/1570	82	9,8/6,5"	420/250	OP-380k	2
	150	2450	80	12,3	630	OP-380b	2
	140	3150	80	12,3	700	OP-650k	3
	185	2950	80	12,3	700	OP-650k	3
	450	5050	81	9,0	3150	BB-1150	2
	265	2754	81	123	1700	BP-1150	2

¹¹ Napęd dwubiegowy z przełącznikiem A/ K.

•    rawności w funkcji wydajności (rys. 2.48). Wentylator prawidłowo dobrany do

*    ^Sf>ółpracy z układem technologicznym o charakterystyce Ap„(V) powinien pracować w znamionowym punkcie w pobliżu wzgórza sprawności (jak na rys. 2.48).

Charakterystyka układu technologicznego obejmuje następujące składniki: sumę oporów miejscowych i w kanałach układu, różnicę ciśnień statycznych i dynamicznych na końcu i początku układu oraz ciąg własny układu. Charakterystykę tę można przedstawić w postaci

A_Pu(K) = _e/^ = A_Pm(-0    (2.69)

gdzie: e — średnia gęstość gazu przetłaczanego; / — współczynnik proporcjonalności; _a _ wykładnik potęgowy, dla wentylatorów spalin a — 1,5 przy kotłach wysokich i a = 1,8 przy niskich.

Charakterystykę sprężu wentylatora w funkcji wydajności można opisać wielomianem o stopniu co najmniej 3. Kształt obu tych charakterystyk i konieczność utrzymywania określonych ciśnień w układzie technologicznym zmusza do regulacji sprężu wraz ze zmianą wydajności wentylatora. Najprostszy sposób polega na dławieniu czynnika w układzie (rys. 2.49a), ale jest to sposób najmniej ekonomiczny, gdyż powoduje duże straty mocy na dławienie

AP_dl

K Apdl

(2.70)

Rys. 2.49. Sposoby dostosowywania sprężu wentylatora do charakterystyki układu technologicznego: a) dławieniem: b) zmianą kąta a pochylenia kierownic; c) zmianą prędkości obrotowej wirnika n, > n₂ > n₃

Znacznie korzystniejsze są sposoby regulacji parametrów wentylatorów aerodynamiczne lub przez zmianę prędkości obrotowej wirnika. Wśród sposobów aerodynamicznych najczęściej stosuje się zawirowanie strugi gazu w kierownicach na ssaniu (rys. 2.49b), a dla wentylatorów osiowych nadciśnieniowych — zmianę kąta ustawienia łopatek wirnika. Zmiana prędkości obrotowej wirnika jest możliwa albo skokowo (np. silnik dwubiegowy + regulacja aerodynamiczna), albo płynnie przy użyciu tyrystorowych układów napędowych. Zastosowanie tyrystorowych układów regulacji wentylatorów, zamiast aerodynamicznej, umożliwia zaoszczędzenie rocznie ok. 500 kW • h energii na każdy 1 kW tnocy znamionowej silnika.

Pompy są charakteryzowane za pomocą następujących podstawowych wielkości, akich jak: wydajność masowa G_p (kg/s), użyteczne ciśnienie pompowania Ap„ (Pa), zwane ez wysokością podnoszenia, oraz sprawność pompy tj_r Wartości znamionowe tych wielkości ważniejszych pomp elektrownianych podano w tabl. 2.16.