2. WYTWARZANIE ENERGII ELEKTRYCZNEJ 150
O ile czas użytkowania przeciwprężnej mocy elektrycznej Tps jest narzucony, gdyż wynika z czasu użytkowania mocy cieplnej upustu, o tyle czas Tks nic jest związany z obciążeniem cieplnym i wynika z dowolnego dysponowania mocą kondensacyjną w układzie.
Moc cieplna brutto elektrociepłowni upustowo-kondensacyjnej Qh może być — podobnie jak w elektrociepłowni przeciwprężnej — sumą mocy cieplnych oddawanych z upustu Qp oraz ze stacji redukcyjno-schladzającej Qr (rys. 2.69). Moc cieplna netto jest pomniejszona o straty w wymienniku ciepła, a zatem wzór (2.103) stosuje się w tym przypadku podobnie jak w elektrociepłowni przeciwprężnej. Jeżeli jednak zamiast stacji redukcyjno-schładzają-ccj w elektrociepłowni oddającej moc cieplną w gorącej wodzie wprowadza się wodny kocioł szczytowy (rys. 2.70), to moc cieplna netto na wyjściu z elektrociepłowni jest wyrażona wzorem
Gn = fi,tf» + (2w (2.124)
przy czym Qkw — moc cieplna wodnego kotła szczytowego.
Energię cieplną oddawaną z upustu Wp oraz ze stacji redukcyjno-schladzającej W, określa się — podobnie jak w elektrociepłowni przeciwprężnej — na podstawie zależności (2.105) i (2.107). Jeżeli natomiast stosuje się wodny kocioł szczytowy, to energia cieplna netto na wyjściu z elektrociepłowni wynika ze wzoru
Wr„=WpgK+Whu (2.125)
przy czym
ttL = (2.126)
gdzie: Wk„ — energia cieplna oddawana przez wodny kocioł szczytowy; Qkm — szczytowa moc cieplna kotła wodnego; Tws — roczny czas użytkowania szczytowej mocy cieplnej kotła wodnego.
Ze stosunków między mocą i energią elektryczną oddawaną z elektrociepłowni a odpowiednią mocą i energią cieplną wynikają tzw. wskaźniki cieplno-elektryczne. Zestawienie tych wskaźników w różnych układach podano w tabl. 2.19, a odpowiadające tym układom schematy ideowe — na rys. 2.71.
Tablica 2.19. Wskaźniki cieplno-elektryczne elektrociepłowni
Moc szczytowa |
linergia roczna |
Wskaźniki dla energii rocznej | |||||||
Rodzaj układu |
P, |
Q, |
E |
W |
-f |
*1* II l 3 |
K II *1* |
II _£l_ |
II |
MW |
MJ/s |
VlW-h/a |
GJ/a |
MW • h |
GJ/GJ |
GJ/GJ |
MW-h |
GJ | |
MW-h |
GJ |
MW-h | |||||||
Wyłącznie niskoprężny |
0 |
Qr. |
0 |
Wr |
— |
0 |
1 |
— |
00 |
Przeciwprężny z reduktorem |
'V. |
Q„+Q„ |
E, |
w,+ w. |
1 |
< 1 |
< 1 |
<x„ |
1 > — |
Wyłącznic przeciwprę/Jiy |
r. |
<2„ |
E, |
K |
1 |
1 |
0 |
o a |
1 |
Upustowo-kondensacyjny z reduktorem |
Q„+Q,. |
E, + E. |
w„+w. |
< 1 |
< 1 |
< 1 |
1 * — | ||
Upustowo-kondensacyjny bez reduktora |
Q» |
F., + F.k |
K |
< 1 |
1 |
0 |
aa |
1 < - | |
Wyłącznic kondensacyjny |
0 |
E, |
0 |
0 |
- |
- |
0 |
Rys. 2.71. Schematy ideowe do określenia wskaźników cieplno-elektrycznych: a) układ wy łącznie niskoprężny (ciepłownia); b) układ przeciwprężny z reduktorem; c) układ wyłącznie przeciwprężny; d) układ upustowo-kondensacyjny z reduktorem; e) układ upustowo-kondensacyjny bez reduktora; f) układ wyłącznie kondensacyjny (elektrownia)