18.1. PRZYKŁADOWE MODERNIZACJE KRAJOWYCH ELEKTROWNI CIEPLNYCH
Kadłub SP jest też dwupowłokowy; kadłub wewnętrzny jest odlewany ze staliwa, zewnętrzny - z żeliwa sferoidalnego; para do części SP jest doprowadzana tak samo jak do części WP. Kadłub zewnętrzny części NP jest spawany z blach, a obejma łopatek kierowniczych odlewana z żeliwa sferoidalnego. Turbina ma ołopatkowanie reakcyjne.
Zrekonstruowana turbina 16CK145 jest przystosowana do pracy ciepłow-niczo-kondensacyjnej (część paiy upustowej zasila wymienniki ciepłownicze). Do jej zalet można zaliczyć także szybkie, kontrolowane rozruchy oraz całkowite zrzuty mocy na potrzeby własne, dzięki zastosowaniu szybkodziałających obejść części WP i SP/NP. Zastosowanie Bloku Ograniczeń Termicznych (BOT) umożliwia szybki rozruch oraz szybkie zmiany obciążenia przy zachowaniu dopuszczalnych naprężeń termicznych najbardziej obciążonych elementów.
Zakres omawianej modernizacji obejmował także wymianę na nowe skraplaczy głównych i transformatorów potrzeb własnych. Jednocześnie wykorzystano istniejące budynki kotłowni i maszynowni, chłodnie kominowe i komin, zbiorniki wody zasilającej i odgazowywacze, podgrzewacze regeneracyjne i pompy. Pomiary odbiorcze pierwszego zmodernizowanego bloku wykazały sprawność brutto 42,5% i netto 38,8% [18.5],
W Elektrowni Turów SA, która od 2004 roku jest podmiotem holdingu BOT Górnictwo i Energetyka, uruchomiono w 1962 roku pierwszy blok energetyczny o mocy 200 MW, który zapoczątkował długą serię 63 bloków tej mocy, zainstalowanych w krajowym systemie elektroenergetycznym. Elektrownia ta, budowana w dwóch etapach, osiągnęła w 1971 roku moc docelową 2000 MW (10 x 200 MW), stając się wówczas największą elektrownią w Polsce.
W pierwszej połowie lat dziewięćdziesiątych XX wieku Zarząd Elektrowni podjął decyzję dotyczącą kompleksowej modernizacji przedsiębiorstwa przy zachowaniu ciągłości produkcji, co było ogromnym przedsięwzięciem [18.6], Głównym celem modernizacji Elektrowni Turów było przedłużenie eksploatacji odtworzonych bloków do 2035 roku (o dalsze 150 000 godzin pracy), tak aby wykorzystać zasoby węgla brunatnego, oraz osiągnięcie dyspozycyjności zapewniającej czas użytkowania mocy zainstalowanej na poziomie 7000 h/a. Komplementarnym celem było: ograniczenie emisji szkodliwych substancji do atmosfery w tym newralgicznym punkcie na styku granic Polski, Czech i Niemiec, a także spełnienie wymagań UCTE (ang. Union for the Co-ordination of Transmission of Electricity - Unia dla Koordynacji Przesyłu Energii Elektrycznej) w zakresie regulacji pierwotnej i wtórnej w ruchu ustalonym sieci przesyłowej oraz w czasie zakłóceń, w tym ze zrzutem obciążenia na potrzeby własne.
W pierwszych dwóch etapach modernizacji, przeprowadzonych w latach 1995-2000, odtworzono całkowicie trzy pierwsze, najstarsze bloki elektrowni.
681