tylacyjny Dane z lic/nika są wprowadzane bezpośrednio do komputera, który dzięki odpowiednim algorytmom matematycznym dokonuje analizy danych i rekonstruuje tomograficzny obraz prześwietlanej warstwy. Otrzymane w ten sposób obrazy prezentują radiograficzną różnicę dla różnych tkanek miękkich, ukazując skrzepy krwi. substancje szarą i białą mózgu, płyn mózgowx>-rdzcniowy oraz uwidoczniają różnicę między guzem a jego obrzękiem Zasadę działania tomografu komputerowego KT przedstawiono na ryc. 24.12.
24.1.2.1. Rekonstrukcja obrazu w rentgenowskiej transmisyjnej tomografii komputerowej
W tomografii komputerowej przekrojowa warstwa ciała jest dzielona na wiele drobnych bloczków, takich jak pokazano na ryc. 24.13. Pojedyncze prostopadłościany (bloczki) o podstawie kwadratowej, równej powierzchni piksela i wysokości równej grubości badanej warstwy ciała będą nazywane dałej „wokulamr (ang. vo-xcl-volumc element).
Ryc. 24.13. Odwzorowanie wycinka tkanki na matrycy komputerowej.
Stopień osłabiania woksela jest określony przez, jego skład chemiczny, grubość oraz jakość wiązki promieniowania. Jeżeli na pojedynczy woksel (ryc. 24.l4a) o grubości d skierujemy monoencrgetyczną wiązkę promieniowania o natężeniu to wartość natężenia /, przechodzącego jest określona zależnością Lamberta (patrz, wzór 24.10):
/,-!o-cW* (24.14)
789