007 (19)

Podanie dożylne (i.v.) - lek jest wprowadzany bezpośrednio do krwioobiegu:

Zalety:

•    natychmiastowy początek działania - brak procesu wchłaniania

•    100% biodostępność

. można dostosowywać ilość podawanego leku do odpowiedzi pacjenta jeszcze w trakcie podawania . można podawać duże objętości, oraz leki drażniące

•    użyteczne w sytuacjach nagłych Wady:

. ryzyko związane ze zbyt szybkim podaniem leku (np. wzrost ciśnienia) lub przekroczeniem dawki . po podaniu dożylnym nie ma drogi odwrotu . leki muszą spełniać szereg warunków (sterylność, pH, izotonicz-ność, rozpuszczalność w wodzie)

. konieczność podawania przez wyszkolony personel . zdarzające się trudności techniczne (żyły trudno widoczne, pękające, zrosty)

. może rozwinąć się zapalenie żył powierzchownych (brak aseptyki, zbyt długo pozostawiony wenflon)

Podanie dotętnicze (i.a.) - rzadko, głównie w diagnostyce (kontrast)

Inne drogi podwania leków Droga podjęzykowa (s.l.)^:

Błona śluzowa jamy ustnej ma niewielką powierzchnię, ale dobre ukrwienie. Po podaniu podjęzykowym dobrze wchłania się np. nitrogliceryna z powodu:

. dużej lipofilności (szybkie wchłanianie)

. dużej aktywności (działają już pojedyncze cząsteczki)

. połączenia żył dorzecza jamy ustnej bezpośrednio z żyłą czczą górną (ominięcie efektu pierwszego przejścia)