' Podanie dożylne (i.v.) - lek jest wprowadzany bezpośrednio do krwioobiegu:
Zalety:
• natychmiastowy początek działania - brak procesu wchłaniania
• 100% biodostępność
• można dostosowywać ilość podawanego leku do odpowiedzi pacjenta jeszcze w trakcie podawania
• można podawać duże objętości, oraz leki drażniące
• użyteczne w sytuacjach nagłych
Wadv:
• ryzyko związane ze zbyt szybkim podaniem leku (np. wzrost ciśnienia) lub przekroczeniem dawki
• po podaniu dożylnym nie ma drogi odwrotu
• leki muszą spełniać szereg warunków (sterylność, pH, izotonicz-ność, rozpuszczalność w wodzie)
. konieczność podawania przez wyszkolony personel
. zdarzające się trudności techniczne (żyły trudno widoczne, pękające, zrosty)
• może rozwinąć się zapalenie żył powierzchownych (brak aseptyki, zbyt długo pozostawiony wenflon)
Podanie dotętnicze (i.a.) - rzadko, głównie w diagnostyce (kontrast)
Inne drogi podwania leków Droga podjęzykowa (s.l.):
Błona śluzowa jamy ustnej ma niewielką powierzchnię, ale dobre ukrwienie. Po podaniu podjęzykowym dobrze wchłania się np. nitrogliceryna z powodu:
. dużej lipofilnośd (szybkie wchłanianie)
. dużej aktywności (działają już pojedyncze cząsteczki)
• połączenia żył dorzecza jamy ustnej bezpośrednio z żyłą czczą górną (ominięcie efektu pierwszego przejścia)