81 7

Postacie uciekające odwracają się tyłem do wroga i poruszaj się prosto, jak najdalej od miejsca starcia. Ruch może być ostrożny, normalny. może być: też biegiem - uznaje się jednak, iż został on zapoczątkowany w celu ustrzeżenia bohatera przed zranieniem, więc zapewne, w większości przypadków, jest to bieg. Rezultaty w Tabeli trafień krytycznych zawierają instrukcje, które w większości są oparte na ostrożny tempie ruchu. Jednak niezależnie od tempa ruchu, w tej rundzie osoirz uciekająca nie może już nic więcej robić.

Każdy bohater, czy w ogóle ktokolwiek wiekujący jest znacznie bardziej podatny na wrogie ataki. Walczący' z nim przeciwnik może zadać mu jeden dodatkowy cios w plecy-., niezależnie od ilości swoich Ataków oraz z pominięciem normalnej, wynikającej z Inicjatywy, kolejności. Te "darmowe" ciosy' rozstrzygane są w normalny spisób, z modyfikatorem t-10% za przewagę w walce. Ponieważ atakowany jest odwrócony plecami do atakującego, nic może parować ciosów', a tarcza nie zapewnia osłony. Reszta pancerza chroni w' sposób normalny.

Podczas rundy, w której przeciwnik udeka, zwycięzca nic może się w sposób znaczący poruszyć - może się jedynie odwrócić w celu stawienia czoła nowemu przeciwnikowi (przyjmując, że nie został akurat za$k>:/cz<jny) lub ewentualnie kontynuować walkę z innym przeciwnikiem. Atak, skierowany przeciwko uciekającej istocie jest dcxlatkowy i zwycięzca może wykonać swą normalną liczbę ataków' przeciwko każdemu innemu przedwnikowi.

-BROŃ-_

W Starym Święcie używa się wielu rodzajów broni, ale wszystkie używane są w^r podobnym celu i mają bardzo zbliżone efekty działania. Skuteczność większości z nich zależy Hardziej od indywidualnych umiejętności władającej nimi osoby, niż od ich właściwości.

Niektóre rodzaje l>roni są jednak szczególnie ułudne w użydu i noszą nazwę broni specjalnych. Mogą być używane tylko przez osoby, posiadające umiejętność specjalna broń. Osoby nie posiadające właściwego wyszkolenia, które próbują używać broni specjalnych mają WW = 10, zaś jeśli istnieje choćby' cień szansy', że niewprawna postać może sama sobie zrobić krzywdę, MG jrowinien zarządzić wobec niej test Ryzyka lub jakieś inne ograniczenia. Modyfikatory broni zestawiono w' tabeli, którą znajdziecie nieco niżej.

Do zwykłych broni jest zaliczana;

Broń ręczna: Ta szeroka grupa zawłera jednoręczne toppry, miecze, maczugi, buzdygany i młoty', jest to bioń porównywalna, tak pod względem sposobu użycia, jak i efektów. wol>ec czego w zasadach nie wprowadzono w tej giupie specjalnych rozróżnień. Nożc/sztyiety: Noże i sztylety mają ostrza krótsze niż 0,5 metra (zwykle długości około 15 centymetrów'). Są łatwe w^r użydu. ale zadają mniejsze obrażenia niż broń 'poważniejsza*, np. miecze.

Wkłcznlc: Włócznie składają się z ostrego grotu zamocowanego na drzewcu. Włóczniami, które są krótsze niż 2 metry' można zarówno dżgać. jak i rzucać. Ten typ broni daje podczas walki niewielką przewagę - pud warunkiem, że przeciwnik nie "wśliźnie się" na odległość mniejszą, niż długość drzewca. Broi) tego typu jest także przydatna w' utrzymywaniu na dystans przeciwników konnych lub latających.

Broń improwizowana: Kim byliby nasi bohaterowie, gdyby nie butelki, nogi od krzeseł, rozmaite naczynia, wypchane zwierzęta itp.? Jeżeli można coś podnieść, to równie dobrze można tym w kogoś rzucić! Jednak broń improwizowana jest. źle wyważona i powoduje mniejsze obrażenia niż normalna.

Do broni specjalnych zaliczamy:

Półtorak/bastarrL Jest to duży' miecz, można nim władać zarówno jedną ręką, jak i oburącz, podobnie jak mieczem dwuręcznym. Chociaż jest to broń stosunkowo wolna i nieporęczna w użyciu, zadaje jednak poważne obrażenia.

Uroń dwuręczna: Podobnie jak broń jednoręczna., jest to obszerna kategoria, w której zawarto rozmaite odmiany broni dwuręcznej o porównywalnych właściwościach. Miecze, top>ory, maczugi, cepy, mioty i kilofy - każda Z Łych broni ma wersję dwuręczną. Zwróć uwagę, że posługiwanie się dwuręcznym korbaczem wymaga zarówno umiejętności sftecfąłna broń- dwuręczna, jak i specjalna broń - korbucz.

Halabarda: Halabarda jest bronią drzewcową o ciężkim ostrzu, której działanie i wygląd łączy cechy włóczni i dwuręcznego topora. Halabarda jest trudna w użyciu, ale bardzo skuteczna.

Kij: To dobm broń w' rękach wyszkolonej osoby, a poza tym ma tę załeLę, żc wcale nic wygląda jak broń.

Korbacz: Korbacz składa się z jednego lub kilku kawałków ciężkiego. przytwzerclżonego do rękojeści łańcucha. Niektóre korbacze na końcu łańcuchów mają kolczaste kule - nazywane są wtedy gwiazdą zaranną, albo morgenstemem. Jest to broń nudna w użyciu, nieporęczna i groźna dla użytkownika, ale także śmiertelnie oiebez

picczna illa wroga. Korbacz dwuręczny jesi jeszcze bardziej nieporęczną we władaniu wersją korbaczz jednoręcznego,

Kaplcr: Rapier, albo lloret, jest lekkim mieczem, przeznaczonym do szermierki, w dłoni eksperta jesL łironią bardzo poręczną i śmiertelnie nieliezpicczną.

Puklerz: Puklerz jest to bardzo mała tarcza, używana zarówno do parowania etosów przeciwnika, jak i do ofensywnych uderzeń i pchnięć. Wiele puklerzy posiada w tym celu szpic luli solidny kolec.

Lewak (leworęczny s/tyJct): Długi sztylet, przystosowany do trzymania w lewej ręce. bardzo popularny wśród szermierzy. Może być Używany zarówno do parowania, jak i do ataku,

Łamacz mleczy: Odmiana lewaka, wyposażona w głębokie nacięcia, na ostrzu, których zadaniem jest zahaczenie i złamanie ostrza przeciwnika. Udane parowanie, wykonane przy {x>mocy tej broni ziarnie miecz lub sztyleL wroga pod warunkiem, że używająca lewaka osoba wykona udany test Siły. Złamany miecz traktowany jest jak sztylet,

& złamany sztylet jak broń improwizowana.

Kopia: Długa i ciężka włóczma, używana tylko z końskiego grzbietu. Jcs* niezwykle groźną bronią w czasie szarży, ale zbyt dużą i przez to nieporęczną w^r długim starciu.

Sieć; Sieć jesr wykonana z grubych sznurów lub lin. Często używa się jej do odpierania ciosów, zdezorientowania czy uniemchómie-nia wroga. Sieć może być używana w bezpośrednim starciu lub rzucana na odległość do 4 metrów. W walce wręcz może służyć jako rarcza (.traktowana jesr. tak samo), albo do .spętania przeciwnika, Można nią trafić tylko jednego wroga, a trafiony jest ipętany. chyba, że obroni się udanym testom Inicjatywy. Istoty spętane uważane .są za. cele nieruchome i nie mogą atakować. Mogą jedynie próbować wykonać co rundę test Zręczności, dzięki kcóremu mogą się wyplątać, albo le.s: Siły, za pomocą którego mogą wyrwać się z sieci. Ta kategoria broni obejmuje także ciężkie płaszcze, używane w podobny sposób.

Bron uliczna: Takich broni jest bardzo dużo. Można do nich zaliczyć metalowe rękawicę, kastety, a także np. haki do mięsa. Ogólnie rzecz biorąc, wszystkie działają w zbliżony sposób. Walka taką bronią jest traktowana jako zwykła walka bez broni, ale ujemne modyfikatory są o połowę mniejsze i wynoszą 10% do WW i -i do spowodowanych obrażeń.

Garota i inne bronie cusząf.i-, mirv>o iż nie służ:-: do zadawana ciosów, a do duszenia, maj;; takie same modyfikatoiy ataku jak ituie bronie ręczne, duć posługujący .się nimi pc&adają zwykle pizewagę zadrczcnla. Jeżeli atalc się powiódł, ołuażenia są cblic2aite z nonnalnym ujemnym modyiika-torem 1, ale nic n:a parzełty atakowania jx> raz drug; w każdej następnej randzie walki obniżenia zadawane są autoniatycynie, Twa to dn chwili śmierci ofiary lub jej ucieczki za pomocą udanego testu Sity.

Kicfe W lękach osoby wyszkolonej jest niebezpieczną bronią, jednak prawdopodobnie jeszcze bardziej niebezpieczny jest dla laika. Chociaż nic powoduje wielkich obrażeń, może. po udartym trafieniu. ■SpęMĆ przeciwnika. Atakuje, się nim tylko jednego wroga na raz. a cel musi wykonać udany test Inicjatywy lub zostaje spętany.

Przy następnych atakach, ceł spętany jest traktowany jak niouchomy i nie może atakować, chociaż w celu wyswobodzenia się może co mr.dę próbować wykonać test Zręczności. Zasięg bicza, wynosi 5 metrów.

-MODYFIKATORY BRONI*

Modyfikatory broni to reguły opcjonalne. Nie używaj ich jeśli czujesz. że zbyt spowalniają grę. albo jeśli ich wykorzystywanie Stanie się nadmiernie skomplikowane, Doświadczeni MG i gracze dojdą jednak pra\vdopcxlobnle do wniosku, że te reguły są przydatne. Pociifcoa tabela zawiera modyfikatory dla licznych- typów IwonŁ Oto urx;:

Broń	Inicjatywa	Mód. traf.	Obrażenia Parowanie
jtxlri<.i ręczna	.		-	.
Nóż/Saylel	• 10	-	-1	-’20
WtÓtznla*	-110/120	+10~	.	-
liniiry.iwriowaiU	• JO		2	iltl
Basianl	Ul	-	+ 1	.
Dwuręczna	-II)	-	+2
l l,il;ilv:irda*	+ 10/21)	-10/d-"	*2	-
Kij	-		-1	.
Koibaez	.	-I{)	-1	10
Korhacz dwuręczny-	-20	-20		-10
RapieT	ł-20		-1	.
Puklerz	-	-	-2	+20
Iwak	-	-	-2	Ki
tamiK-ą mieczy	-	-	.1	-u:
Kopia"*	+20	+10	12	-20
■5:cć	-	-Ul	-	10
Uroń uliczna	-	-10	-1
Bk*		-10	-Z	-20