12
nomiaru Q 'i
Badanie odsączalnóści
Pod pojęciem odsączalności rozumiemy zdolność oddawania wody przez skały . Odsączać się mogą tylko wody wolne , poddające się działaniu siły grawitacji . Wody związane ze szkieletem skały siłami wyższymi od siły grawitacji / siły kapilarne , siły adhezji / .
Miarą zdolności utworów wodonośnych do odsączania wody jest współczynnik odsączalnościJLL 'i Rozumiemy pod tym określeniem stosunek ohjętości wody Y ,~TcEora może wypłynąć i wysączyć się ze skały w. w wyniku działania siły ciężkości , do objętości -nkały Y :
. _ Tw
Współczynnik odsączalności wyznaczany laboratoryjnie w wysokich kolumnach zależy od stosunku wysokości strefy wzniosu kapi-' larnego do wysokości próby skały ; Przy małych wartościach tego stosunku dokładność określenia . jest najwyższa ; w. przypadku skał badanych na ćwiczeniach / piaski , przeważnie średnio i gruboziarniste wysokość lOOcm dla próby jest wystarczająca :
Pomiędzy wodochłonnością W , współczynnikiem porowatości efektywnej n i współczynnikiem odsączalności ŁL istnieje nastęnujaca zależność :
W ^ ne ^ JjL
Wartości te są najbardziej zbliżone do siebie w przypadku skał kamienistych , żwirowych i druzgotowych - bez spoiwa gliniastego . Wielkość obliczona wzorem / 10 / określa objętość wód związanych :
Yz = Y / W -JU/ '/■ / 10 /
r • '*
_Wykcnanię_bądąnią_
Po skończeniu badania filtracji i porowatości efektywnej zamyka-dopływ i odpływ wody przy pomocy zacisków nr 2,3,4 /Ryc.3/ *
Odłączamy przewód łączący naczynie przelewowe z cylindrem /łącze 1 / i dokładnie usuwamy wodę z przewodu pozostałego przy cylindrze . Usuwamy także wodę znajdującą się ponad próbą piasku a poniżej poziomu . .górnego wylotu odprowadzającego w cylindrze,; można to uczynić przy pomocy rurki gumowej , 'wykorzystując zasadę działania lewaru /Ryc.5 / Następnie podstawiamy naczynie miarowe pod swobodnie zwisający przewód dolny i odkręcamy śrubę zacisku nr 2 woda rozpoczną odsączać się . Notujemy ilości wody odsączonej po 5, 10,15, 30 minutach,
*] ? 2, 4, 24, 48, 72 godzinach .