9

Być USPOŁECZNIONYM tzn. dostrzegać i postępować zgodnie z tymi normami, zasadami. Wielu autorów Jan Konopnicki podkreśla, że jednostka uspołeczniona jest osobą szczęśliwą, zadowoloną z życia.

Jeżeli jednostka zauważa normy i zasady i podporządkowuje się im to jest osobą akceptowaną przez grupę. Ta akceptacja jest źródłem akceptacji.

Człowiek chce należeć do grupy, być przez nią akceptowany. Jeżeli zachowanie człowieka nie liczy się z normami, wartościami aprobowanymi przez grupę, to może być to początkiem rodzącego się niedostosowania społecznego.

NIEDOSTOSOWANIE SPOŁECZNE-jest to proces, ciąg zdarzeń, zmian, na początku których występują trudności wychowawcze. Wczesne trudności w zachowaniu człowieka mogą jedynie pokazać rodzące się niedostosowanie, ale jeśli to zachowanie będzie trwało a dziecko nie uzyska pomocy to może się to przekształcić w postawę trwałą, wtedy możemy mówić o niedostosowaniu społecznym.

Wyróżniamy 2 ETAPY:

1    zachowanie nie liczące się z tym, czego oczekują inni, niezgodne

2    emocjonalny- Jan Konopnicki mówi - dzieci niedostosowane społecznie są dziećmi nieszczęśliwymi, powstaje trudna wewnętrznie sytuacja, dyskomfort psychiczny. DOJRZAŁOŚĆ SPOŁECZNA- w praktyce często można spotkać błędne rozumienie tego pojęcia. Jeżeli rozumiemy to jako końcowy etap procesu rozwoju społecznego, a człowiek przecież społecznie rozwija się przez całe życie (do końca życia) to ciągle trwa.

Czym może być dojrzałość społeczna?

Otóż większość autorów, jak np. : Zbigniew Skórny uznaje, że dojrzałość społeczna jest pewną podatnością na uspołecznienie się, gotowością, która wynika ze zmian emocjonalnych, motorycznych i innych. To nie jest tak, że jeden wymiar wyznacza nam dojrzałość społeczną. Gotowość do uczenia się zależy od całej osobowości człowieka.

Socjalizacja- to pojęcie występuje w dwojakim znaczeniu:

-w wąskim-jest uspołecznieniem, wskazuje na stopień pojęcia wymagań społecznych.

- w szerszym- to pełna presja, nacisk, a wręcz wpływ różnych grup społecznych na człowieka jest wywierany przez długi okres czasu. Oznacza ona to samo, co wychowanie, więc jest to proces wychowania społecznego.

Te pojęcia można zawrzeć 1 rozumieniu:

W wyniku socjalizacji obserwujemy różne zmiany w zakresie form rozwoju społecznego człowieka. Skutki socjalizacji mogły przybierać różne zmiany. Może być tak że rozwój człowieka będzie podążał w kierunku pozytywnym lub negatywnym. To określenie jest używane, ponieważ jest ono absorbowane coraz częściej.

Skutki socjalizacji dostrzegać możemy tj Harlock Podkreśla, że w wyniku socjalizacji uczymy się postaw społecznie aprobowanych.

1    dynamiczny proces zmian

2    uczymy się pełnienia ról społecznych, coraz lepiej odnajdujemy się w tych rolach. Najczęściej pełnimy kilka ról, dzięki temu uspołeczniamy się.

Z. Skórny dodaje: pod wpływem socjalizacji przechodzimy od czynności indywidualnych do czasu, kiedy stajemy się zdolni do współdziałania z innymi. Podkreśla, że ze społecznego punktu widzenia- pod wpływem grup społecznych obserwujemy przekształcanie naszego stosunku np.: -> do pracy do innych ludzi do samego siebie są to najważniejsze sfery zmian wg Skomego

To wszystko zdobywamy poprzez uczenie się w zależności od okoliczności, warunków bardziej lub mniej skutecznie zdobywamy wiedzę ( poprzez naśladownictwo, identyfikację)