a1
7

126

126

5.2.3. Dźwigniki

Dźwigniki stanowią najprostsze dźwignice przeznaczone do podnoszenia I I dunków na niewielkie wysokości za pomocą takich elementów, jak mjl I zębatki, tłoki hydrauliczne lub pneumatyczne. Są napędzane ręcznie lub § pomocą silnika. W związku z powyższym rozróżnia się dźwigniki: śrubon, zębatkowe i tłokowe.

Dźwigniki śrubowe (rys. 5.13) są przeznaczone do podnoszenia ładunkót I o masie do 25 t na wysokość 100 + 400 mm. Najważniejszymi ich element¹ są: stalowa śruba / z gwintem o zarysie prostokątnym lub trapezowym om nakrętka 2 z brązu lub żeliwa. Zależnie od sposobu umieszczania ładunki śruba jest zakończona głowicą 3 (u góry) lub pazurem (u dołu). Do napę² I urządzenia służy dźwignia 4 wraz z mechanizmem zapadkowym 5, pozm² I jącym na ruch tylko w jednym kierunku. W prostszych dźwignikach u I zabezpieczenie przed opadaniem ładunku stosuje się śrubę samohamouią z gwintem o pochyleniu linii śrubowej y = 4+6°, co jednakże obniża spraw ność urządzenia.

m H H ] — 11 zapadkowe. 8 5 g korba, i 1 — głowica, ,

-fc*

Rjs. 5.13. Dźwignik śrubowy [23]

L_

ki

Dźwigniki 5.14) służą dunków do 400 mm. jest zębatl z przekład kującą sil kładnia U mcm zapą na z dżwi dobnie ja! wym, zęfc głowicą 7

Dźwignik — w zak czynnika czne (olej 500 t na pomocą 1 4 lub sib podpiera sprężony wielokro

1

pa i Mnri lub blachy    ¹⁷

2

~ t⁰™²- ⁴ —    S - mcda-z² Ufm&omi, t