Bez nazwy

Choroby naczyniowe centralnego układu nerwowego 53

LDL - tzw. „zły"cholesterol (są to lipoproteiny o niskiej gęstości) powinien mieścić się w przedziale 130-150 mg/100 ml/1 dl. Osadza się on na ścianach tętnic i powoduje miażdżycę. W skład cholesterolu, poza LDL, wchodzi HDL -tzw. „dobry" cholesterol (lipoproteiny o wysokiej gęstości), który działa an-tymiażdżycowo. Jego poziom we krwi nie powinien być niższy niż 40 mg/100 ml/1 dl. Ważny jest też poziom triglicerydów, których w badaniu na czczo nie powinno być więcej niż 180 mg/100 ml.¹²⁰

Zadaniem personelu pielęgniarskiego jest przekazanie pacjentowi i jego rodzinie odpowiedniego zasobu wiedzy i umiejętności przeciwdziałania powikłaniom występującym po udarze mózgu oraz motywowanie i egzekwowanie zachowań prozdrowotnych.

Przygotowanie domu do przyjęcia chorego po udarze mózgowym.

U osób po udarze mózgowym przeważnie występuje niedowład połowiczy różnego stopnia. Wybierając pomieszczenie dla chorego należy brać pod uwagę komfort całej rodziny, nie tylko osoby chorej. Ważne jest, aby zapewnić wygody głównemu żywicielowi rodziny (musi on mieć zapewnione warunki do dobrego odpoczynku i ewentualnej pracy w mieszkaniu). Od jego sprawności bowiem zależą warunki bytowe mieszkańców. Należy uwzględnić również sytuację pozostałych mieszkańców. Chory nie może być najważniejszą osobą w rodzinie. Trzeba się o niego troszczyć, pomagać mu, ale też stawiać mu wymagania, bowiem osoba chora lub niepełnosprawna powinna być aktywna psychicznie i fizycznie, choćby w minimalnym stopniu.

Rodzina nie powinna okazywać litości w stosunku do pacjenta, ale starać się w sposób konstruktywny wspomagać go, motywować i egzekwować od niego zachowania prozdrowotne.

Osobnym zagadnieniem jest problem małych dzieci, które swoją żywotnością mogą drażnić chorego. Pomieszczenie dla chorego po udarze powinno być dostatecznie duże, suche i ciepłe, łatwe do wietrzenia i sprzątania, zawierające niezbędny sprzęt ułatwiający wykonywanie czynności dnia codziennego, ruch choremu oraz czynności pielęgnacyjne. Najlepiej, gdy jest ono usytuowane w pobliżu kuchni, a zwłaszcza sanitariatów.

Urządzenie pokoju chorego. W pokoju dla osoby niepełnosprawnej należy ustawić, w miarę możliwości, pojedyncze łóżko lub inne postanie o wysokości 65 cm z dostępem z obu stron. Jeśli nie jest to możliwe, należy ustawić łóżko tak, aby można było je przesuwać i wykonywać zabiegi pielęgnacyjne i rehabilitacyjne u chorego.

Pacjent po udarze mózgu wymaga częstej zmiany pozycji, a czasem nie może wykonać tego sam. Dla osoby pielęgnującej dodatkowym utrudnieniem jest obracanie chorego na niskim sprzęcie, jak kanapy, kozetki i inne. Przy niskim ułożeniu chorego osoba pielęgnująca dźwiga znaczny ciężar ciała w niekorzystnym przodopochyleniu, co może doprowadzić do uszkodzenia u niej więzadeł kręgosłupa, a nawet wypadnięcia dysku. Zagrożenie jest tym większe, że pracę tę osoba pielęgnująca wykonuje wielokrotnie. Zmniejsza się ono znacznie przy wyższym posłaniu chorego i zgiętych kolanach osoby