Bilans mocy

246

gdzie:

t;    w

r    [kgm²]

-    czas samohamowama obrabiarki z dodatkową masą,

-    moment bezwładności dodatkowej masy

Rugując z równan (5.22) i (5 23) uśredniony moment tarcia otrzyma się:

J.

t *

(5.24)

Mając określone poszczególne składniki wzoru (5.3) na straty mocy biegu luzem, można zestawić je we wzór użytków:

A//, -■ ASJ, - 4,3*2-KT* •

Pomiary strat mocy na biegu luzem obrabiarki przeprowadza się na wszystkich stopniach prędkości w następujący sposób: dokonuje się pomiaru w stanie ustalonym prędkości obrotowej n, [cbr mtn '], a następnie w czasie samohamowama t, [s], mierzy się liczbę obrotów K [obr], jaką wykona 'wrzeciono do chwili zatrzymania się. Z kolei dla tych samych stopni prędkości dokonuje się pomiaru czasu samohamowama t' [s] z założoną na wrzeciono dodatkową masą w kształcie tarczy o wyznaczonym analitycznie momencie bezwładności 1‘ jkgm")

5.1.3.2. Wyznaczanie strat mocy biegu luzem obrabiarki poprzez pomiar mocy

pobranej z sieci

Wielkość strat mocy na biegu luzem obrabiarki (AN., -i- AN,) określa się mierząc pobór mocy z sieci prądu trójfazowego za pomocą watomierza [8], Pomiar/ te należy przeprowadzać przy każdej prędkości obrotowej wrzeciona w kolejności od najniższej do najwyższej W przypadku napędu bezstopniowego należy dobierać prędkości nominalne wrzeciona wg normy PN-62/M-03 150.

Na podstawie zmierzonych mocy biegu luzem sporządza się 'wykres strat na poszczególnych stopniach obrotów wrzeciona obrabiarki (rys.5 7).

Rys.5.7. Przykładowy wykres strat mocy biegu luzem obrabiarki

Ze sporządzonych wykresów można wyciągnąć wnioski o wielkościach strat w poszczególnych ogniwach łańcucha kinematycznego obrabiarki. Na przykład nadmiernie wysoka strata mocy biegu luzem przy obrotach n = 190 obr.min ¹ (rys. 5 7) może świadczyć o wadach konstrukcyjnych i technologicznych w ogniwach łańcucha kinematycznego dla danej prędkości obrotową. Analiza strat mocy na biegu luzem pozwaia wyjaśnić przyczyny zwiększonych oporów ruchu, którymi mogą być między innymi: niedokładności wykonania kót zębatych, zbyt luźne osadzenie ich na watkach, niedostateczna sztywność wałków stp

5.1.4. Metody wyznaczania mocy użytecznej na wrzecionie obrabiarki

Metody wyznaczania mocy użytecznej na wrzecionie obrabiarki można podzielić na analityczne i doświadczalne. Metody analityczne bazują r.a 'wyznaczeniu mocy użytecznej przenoszonej przez dany łańcuch kinematyczny ze wzorów (5.3), (5.4) t (5.5) na podstawie obliczonych sił i prędkości skrawania Stopień dokładności tych metod nie jest wysoki, gdyż jest uzależniony od zgodności rzeczywistych sił skrawania i wartości obliczeniowych Dlatego w ramach niniejszego skryptu opisane będą jedynie wybrane metody doświadczalne, które gwarantują dostatecznie wysoką dokładność pomiaru.

5.1.4.1. Metoda różnicowa

W metodzie tej wprowadza się uproszczenie polegające na cym, że pomija się dodatkowe straty mocy w silniku i w mechanizmach obrabiarki obciążonej, zakładając występowanie jedynie