budwod4

_ - 54 SS d ^,53*^m

Wzór Gawor-Gładki:    u_m

n

W stosowanej do obliczania koryt rzek karpackich metodzie Raczyńskiego za przepływ miarodajny przyjmuje się przepływ korytotwórczy Q_r, który odpowiada średniej wartości transportu G_r. Przepływ ten uwzględnia nieliniowy przebieg funkcji ruchu rumowiska. Jest on wyznaczany się poprzez obliczenie średniej wagowej ilości transportowanego rumowiska przy przepływach większych od przepływu granicznego Q₀ według wzoru :

£G,(tDl

=    - * O_t(h)

T.T,

1

gdzie:

IGi(hj)Ti    całkowita ilość rumowiska przeprowadzona przy

przepływach większych od przepływu Q₀ odpowiadającego początkowi ruchu rumowiska,

ITj = T₀ całkowity czas trwania ruchu rumowiska,

Gk(h) średnia ilość transportowanego rumowiska w okresie T_c Q_k    przepływ miarodajny, odpowiadający wartości Gk

Przyjmuje się założenie, że uzyskiwane wartości przepływów korytotwórczych bez względu na sposób ich wyznaczenia nie powinny się zbytnio różnić i odpowiadać średniej wartości przepływu brzegowego na badanym odcinku rzeki.

FORMUŁY NA TRANSPORT

Dla rzek Podkarpacia najczęściej stosuje się wzór Meyer-Peter'a i Mullera (MPM). Formuła ta została wyprowadzona dla transportu rumowiska przy założeniu ruchu jednostajnego w korycie.

WZÓR MEYER-PETER'A I MULLERA

r

w

hJ = 0,047 • (y_r -y_w)-d + 0,25

gdzie:

q'₉

k,

kr

przepływ rumowiska na 1 m szerokości koryta, mierzony w wodzie, lN’S^_łm*^łJ; współczynnik prędkości we wzorze Manninga, Stricklera, wg. wzoru:

*. =-T-T W

współczynnik prędkości we wzorze Manninga, Stricklera dla materiału koryta

wg. wzoru: k, = jj=r , [-J;

całkowity przepływ wody, [m7s];

przepływ wody, na szerokości dna koryta, [m7s];